นางฟ้า กับหิ่งห้อย

เชษฐภัทร วิสัยจร


เห็นหิ่งห้อย ลอยละไล้ ไหวระยับ
ดาวประดับ โพยมเสี้ยว เกี่ยวกิ่งไม้
เห็นนางฟ้า บนจวงจันทร์ ผันแพรวพราย
เก็บดอกไม้ มาบอกรัก กับดวงจันทร์
อนิจจา น่าสงสาร เจ้าหิ่งห้อย
เจ้าเรียงร้อย คอยนางฟ้า ด้วยกาพย์ฉันท์
แต่หิ่งห้อย หรือจะแข่ง แสงพระจันทร์
อย่าริรั้น คั้นแสง จะแห้งตาย
หวิวพระพาย ชายพัด สะบัดโบก
กลิ่นรอยโศก ลั่นระทม ดมแล้วหน่าย
วะแว่วเสียง เรระไร ใจละลาย
หน้าไม่อาย เจ้าหิ่งห้อย นั่งร้อยกลอน
อันนางฟ้า เธอไม่มา หาเจ้าดอก
จะช้ำชอก ถ้าออกบิน ปีนสิงขร
แรงก็ไร้ ไปไม่เทียบ ศศิธร
แสงก็อ่อน นอนรอรัก มาหักทรวง				
comments powered by Disqus
  • นักเดินทาง(Skeczys)

    3 พฤศจิกายน 2545 18:47 น. - comment id 93368

    อิอิ เพราะจัง ยังงงๆ แล้วโพสต์ครั้งที่ 1 เป็นไงหรอ อิอิ
  • เวทย์

    3 พฤศจิกายน 2545 19:07 น. - comment id 93369

    ดูความหมายของคำอีกนิดนึง
    เดินความให้กระชับขึ้นอีกหน่อย
  • monki

    3 พฤศจิกายน 2545 19:30 น. - comment id 93374

    อ่านแล้วเศร้าแทนเจ้าหิ่งห้อยเลย
  • ธีรธัช

    3 พฤศจิกายน 2545 20:08 น. - comment id 93388

    เพราะมากครับ อ่านไปแล้วเห็นภาพเป็นฉากๆเลย^^ เยี่ยมไปเลย!
  • จันทร์เจ้า

    3 พฤศจิกายน 2545 20:21 น. - comment id 93397

    น่าสงสารเจ้าหิ่งห้อยจัง  เมื่อไหร่นางฟ้าจะเห็นใจ  แต่ดวงจันทร์เขาคงไม่ได้ตั้งใจที่จะแข่งแสงกับหิ่งห้อยหรอกนะ
  • idaho

    3 พฤศจิกายน 2545 20:43 น. - comment id 93422

    วันนี้ได้วิชาแน่นเอียด
  • อัลมิตรา

    3 พฤศจิกายน 2545 22:20 น. - comment id 93449

    กำลังหาไฟฉายส่องทางออกอยู่น่ะ ...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน