หยาดฝนโปรยปรายมิคลายเศร้า ดั่งจะหยุดเธอกับเขามิให้จาก หากแม้ฝนยิ่งหนักเหมือนต้องพราก จำต้องจากห่างถวิลแทบสิ้นใจ ยิ่งเจ็บหนักฝนกลับยิ่งถาโถม สาดโครมโครมแสนโสมมนัสไฉน เธอจากไปโลกนี้เหมือนห่างไกล เหมือนจิตใจมีความเศร้าเข้าเยี่ยมเยือน ความคิดถึงห่วงหาเข้าเฉือดเฉือน ความเสียใจรุมเร้ามิเว้นเดือน ไม่มีใครคอยปลอบคอยเป็นเพื่อน มันมิเหมือนครั้งเราเฝ้าเคียงกันY__Y