ต่อให้รักเธอมากเท่าไหร่ ฉันก็คงสู้เขาไม่ได้เมื่อหมดทั้งหัวใจ เธอนั้นเปลี่ยนไปให้เขา.. เหลือเพียงความว่างเปล่าทิ้งไว้กับฉัน เหลือเพียงความเงียบงันระหว่างเราสองคน จะอยู่จะไปก็มีน้ำตาไม่มีทางสำหรับสามคน เธอเองไม่ต้องทนรักษารักร้าวให้เสียเวลา เมื่อเธอไม่กล้าพูดคำลาให้บอกมาฉันจะพูดเอง ไม่ต้องเกรงใจยินดีจะพูดออกไปเพื่อเธอ หากคำลาคำนี้จะมีความหมายมากกว่าคำรัก...
29 ตุลาคม 2545 08:04 น. - comment id 92080
เพราะดีเนอะ แมวเหมียว
29 ตุลาคม 2545 11:50 น. - comment id 92160
โธ่!..เจ้าหลานซน..พักนี้ซนไม่ออกเหรอ..ห่างป้าไปหลายวัน...ไม่ใช่สิ..ป้าห่างไปหลายวัน เหงาไม่มีครายเกาคางอะสิ ....อิอิ บางคนอาจกล่าวลาทั้งยังรัก บางคนมักปากแข็งแสร้งเงียบเฉย บางคนปากบอกรักแต่ละเลย บางคนไม่บอกเอ่ยแต่รักจริง นานาจิตตังเนาะ..เจ้าซน... ปล.คอมพ์ป้าจาซ่อมเสร็จภายในอาทิตย์นี้ล่ะ เย่!
30 ตุลาคม 2545 02:02 น. - comment id 92426
โอ๋ๆๆ..ซน...ทำไมหมู่นี้กลอนเศร้าจังเลย...เป็นกำลังใจให้เสมอนะจ๊ะ...
30 ตุลาคม 2545 02:45 น. - comment id 92439
เย้ๆ มีคนมากำลังใจแย๊วว แต่แมวซนขี้เหงาอ่ะ เปงแมวขี้เหงา เข้าใจบ้างซี่ มีครายบ้างเปงห่วงเปงใย อิอิ
1 พฤศจิกายน 2545 22:46 น. - comment id 93025
ไม่เจอกันหลายวัน คิดถึงล่ะซี่ อิอิ