ตี2.15 นาที คิดถึงคุณคนดี...จนเหมือนใจที่มีทนไม่ไหว ออกมานั่งนับดาว..บนท้องฟ้าที่ทอดยาวสุดไกล แต่ไม่รู้ทำไม...ไม่อาจข่มตาลงได้ในค่ำคืน เช้าพรุ่งนี้คงเป็นอีกวันของชีวิต กับการรับรู้ว่าไม่มีสิทธิ์ในยามตื่น ไม่อาจกอดเธออย่างทุกครั้งยามค่ำคืน มีเพียงเสียงร้องไห้ที่สะอื้นอย่างเดียวดาย ตี 3 ตี 4 ตี 5 จะหลับอย่างไรในภาพไร้ค่าของความหมาย ฉันมันไร้ความสำคัญ..เธอจึงไม่อยากผูกพันจากนี้ไป แต่รู้รึเปล่า..ไม่ว่าจะเกิดอะไรฉันยังเป็นแค่ใคร..ที่รักเธอ
27 ตุลาคม 2545 02:58 น. - comment id 91500
อิ อิ . . . น่านจิ ป่านนี้แล้วยังนอนไม่หลับ... คิดถึง - คิดถึง - - -> น่าจะไปถึงใจเค้านะ ^__*
27 ตุลาคม 2545 04:25 น. - comment id 91501
อยู่ชมรมคนไม่หลับไม่นอนเหมือนกันเหรอคะ แม่มดน้อย อิอิ
27 ตุลาคม 2545 05:06 น. - comment id 91505
อืม.... คุณเป็นคนที่แต่งกลอนเพราะมากๆจริงๆนะ(ยังยืนยันคำเดิม)
27 ตุลาคม 2545 07:24 น. - comment id 91508
.....อิ อิ โดน ต้นไผ่ แซวอ่ะ..... ปายนอนดีกว่า เช้าแล้ว ^_*
27 ตุลาคม 2545 10:00 น. - comment id 91513
เคยรู้สึกเหมือนกันค่ะ แต่รันเชื่อว่าความคิดถึงมันส่งถึงกันได้นะคะ ขอบคุณที่ไป comment กลอนรันนะคะ
27 ตุลาคม 2545 10:46 น. - comment id 91517
พี่คิดถึงหนูอ่ะ อิอิ
27 ตุลาคม 2545 13:08 น. - comment id 91532
ผมเชื่อในทุก ๆ สิ่งที่คุณบอกผ่านกลอนอันนี้ ผมเคยเหงานะ มากอย่างกับที่กลอนของคุณบอกนั่นแหละ.... ผมคิดถึงเค้าจัง... อาทิตย์ กับ นิค เชียงใหม่ nicktit@thaimail.com
27 ตุลาคม 2545 17:31 น. - comment id 91608
ซึ้งจังเลย...แม้จะข่มตาให้หลับแต่ก็ไม่อาจข่มใจให้กลับได้ นะ ความรู้สึกนี้ก็เคยเป็น เคยเหงา และเคยเจ็บ เป็นกำลังใจให้นะ
28 ตุลาคม 2545 05:18 น. - comment id 91767
เพราะดีจ้ะ อ่านแล้วเหงาจริง ๆ นะ
28 ตุลาคม 2545 15:17 น. - comment id 91866
** แม่มดน้อย...แหย่เล่นก็เพราะรักน้า **ขอบคุณนะคะ ตะวัน...นุ้ยไม่เก่งขนาดนั้นหรอกน้า แต่แค่มีคนชอบแค่เพียงซักคนนุ้ยก็ดีใจที่สุดแล้ววว ** ค่ะ หวังเช่นกันว่าเค้าคนนั้นคงจะรู้สึกถึงความคิดถึงได้...กลอนของรันก็เพราะน้า ** หนูก้คิดถึงพี่อ่ะ พี่หวานคนเก่ง ** อาทิตย์...ดีใจค่ะ ที่มีคนเชื่อในความรู้สึกคิดถึงจนแทบขาดใจแบบนี้ ยังไงเมลล์มาคุยกันได้นะคะ nuibamboo@hotmail.com ค่ะ ** แอ๊ปเปิ้ล ขอบคุณ สำหรับกำลังใจนะคะ..นุ้ยก็จะคอยเป้นกำลังใจให้แอ๊ปเปิ้ลเหมือนกันน้า ** ขอบคุณค่ะ mono กลอนของ mono ก็เพราะเหมือนกันค่ะ แล้วสุดท้ายก้ต้องขอบคุณทุกๆคนที่ทำให้บ้าน thaipoem หลังนี้มีแต่ความอบอุ่นและรอยยิ้ม แม้จะเป็นรอยยิ้มที่มีน้ำตาก็ตามที ..ขอบคุณจริงๆค่ะ
29 ตุลาคม 2545 17:33 น. - comment id 92245
ต้นไผ่แต่งกลอนเพราะจังเลยค่ะ เคยเหงาแล้วก็คิดถึงใครบางคนเหมือนกัน ถ้าคิดถึงเขาแล้วเรามีความสุขก็คิดถึงไปเถอะ เพราะเราก็ทำอย่างนั้นเหมือนกัน
30 ตุลาคม 2545 10:07 น. - comment id 92472
ค่ะ ความคิดถึงมันคงกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแล้วมั้งคะ ต่อให้เจอกันทุกวัน ก็คงยังคิดถึงอยู่ดี
30 ตุลาคม 2545 10:08 น. - comment id 92473
ค่ะ ความคิดถึงมันคงกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแล้วมั้งคะ ต่อให้เจอกันทุกวัน ก็คงยังคิดถึงอยู่ดี ขอบคุณนะคะ จันทร์เจ้า...ตอนนี้เรากลายเป็นสาวกของความเหงาเหมือนกันแล้วน้า