มองท้องฟ้า..คืนนี้..ที่มืดมิด เปรียบดวงจิต..มืดมน..และหม่นหมอง ดวงดารา..เคยมีฟ้า..เป็นคู่ครอง ใยค่ำนี้..จึงไม่ส่อง..แสงประกาย คล้ายตัวเรา..เคยมีเขา..คลอเคียงคู่ แต่วันนี้..มิมีอยู่..นึกใจหาย ยามลมหนาว..พัดผ่าน..สะท้านกาย เหน็บเข้าใน..ดวงจิต..ติดอุรา พลันคิดถึง..คืนฝัน..วันเก่าเก่า เคยนั่งเคียง..นับหมู่ดาว..พราวเต็มฟ้า ไฉนเลย..ต้องกล่าว..คำอำลา เหลือเพียงฟ้า..กับตัวเรา..ในค่ำนี้ เมื่อคิดถึง..จึงสั่งใจ..ไม่ให้คิด อย่ายึดติด..กับผู้คน..บนวิถี ทำดวงจิต..แจ่มใส..ไร้ราคี คงจะดี..กว่านั่งเศร้า..เคล้าน้ำตา
25 ตุลาคม 2545 10:10 น. - comment id 90990
ได้เลย โหย แต่งออกจะดีนะเนี่ยะ
25 ตุลาคม 2545 11:29 น. - comment id 91014
good ja
25 ตุลาคม 2545 12:12 น. - comment id 91024
เศร้าจังค่ะ.....ฮือ..ฮือ..ฮือ...อยากร้องไห้ คิดถึงคนไกลคนนั้นจัง
15 กรกฎาคม 2546 20:43 น. - comment id 144854
ไม่อยากจะจำเลย... ว่าคืนของวันนี้นี่แหล่ะ (25 ต.ค. 45) ที่เธอโทรมาบอกลาฉัน เข้ามาเขียนเพื่อเตือนความจำตัวเองอีกทีค่ะ ไม่มีอะไร ตอนนี้ยิ้มได้แล้ว :)
18 สิงหาคม 2546 01:36 น. - comment id 144932
อืมมม ... ดีแล้วหละที่ยิ้มได้ ^^