จะเป็นไปได้ไหม ถ้าหากเราจะอยู่ใกล้กันได้ จะเป็นไปได้ไหม ถ้าหากจะย่นระยะความห่างไกล จะเป็นไปได้ไหม ถ้าหากโลกนี้ไม่มีช่องว่างของกาลเวลา คงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน จริงอยู่ถึงแม้ฉันจะอยู่ไกลเธอ แต่เธอรู้ไหม..เราห่างแค่กายเท่านั้น เธอรู้ไหม..หัวใจฉันไปอยู่บ้างเธอแล้วละ แต่..เธอคงจะไม่รู้หรอก.. เพราะอะไรนะหรือ... เพราะฉันแอบหัวใจของฉันไว้ไง ก่อนที่ฉันจะได้พบเธอ รู้ไหมฉันได้เจออะไรบ้าง ฉันต้องเดินอยู่บนทางที่อ้างว้าง บนหนทางที่ไร้แม้แสงดาว แต่ว่าวันนี้มีเธออยู่.. ทำให้ฉันได้รับรู้ว่าโลกนี้.. โลกที่เป็นสีชมพู... มันมีความหมายเพียงไร... ต่อไปนี้ฉันคงไม่ต้องเดิน อยู่บนทางที่เสมือนไร้ผู้คน จริงอยู่มันอาจจะเหงาบ้างเป็นบางครั้ง แต่ฉันจะไม่..โดดเดี่ยวเพียงลำพัง ปล....สักวันฉันจะมีความสุข..ฉันรับรู้ได้
17 ตุลาคม 2545 14:01 น. - comment id 88826
จะเป็นไปได้ไหม ถ้าหากเราจะอยู่ใกล้กันได้ จะเป็นไปได้ไหม ถ้าหากจะย่นระยะความห่างไกล จะเป็นไปได้ไหม ถ้าหากโลกนี้ไม่มีช่องว่างของกาลเวลา คงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน **ชอบจังค่ะ
17 ตุลาคม 2545 14:55 น. - comment id 88840
lovely memory and love ly story of love ja
17 ตุลาคม 2545 19:43 น. - comment id 88914
จะอยู่ไกลห่างสักเท่าไร สิ่งเดียวที่ยึดใจเราอยู่ไว้ไม่ให้เราห่างไป คือความอุ่นใจที่เธอให้ฉัน คำพูดเหล่านั้นที่เธอคอยส่งมา ให้ฉันได้รับรู้ให้ฉันนั้นได้มั่นใจ ไม่มีสิ่งไหนที่จะลึกซึ้งถึงคุณค่า ผ่านมาจากถ้อยคำนั้น ผ่านมาจากสายตาฉัน บอกกันให้รู้ตลอดไป......
16 เมษายน 2546 18:25 น. - comment id 126949
ขอบคุณกาลเวลาที่พาให้มารู้จักกับพวกเรา ชาวนักกลอน....