คราโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจในวันว่าง ความอ้างว้างกินใจเกินไขขาน คิดใครบางคนแสนหม่นมาน อยากฝากผ่านสายลมพรมพริ้วแทน ว่ากลางใจยังซึ้งคิดถึงอยู่ ถึงไม่รู้ว่าทุกข์หรือสุขแสน แม้เธออยู่ไกลห่างต่างด้าวแดน ยังหวงแหนโหยหาอนาทร ห้วงการจากนานเนิ่นเกินจะนับ ไม่ได้รับรู้ข่าวเช่นคราวก่อน วันนี้ยังหงอยเหงาเฝ้าอาวรณ์ อยากแอบอิงออดอ้อนเหมือนก่อนเคย หากว่าเธอคนนั้นในวันนี้ สายสวาทยังมีไม่เมินเฉย ขอจงอย่ารีรอให้ท้อเลย ข่าวที่เคยลับลาจงมาเยือน คิดถึงใครคนนั้นในวันเหงา อยากรบเร้าทวงถามความเป็นเพื่อน แม้ใจแห้งแล้งช้ำอยากย้ำเตือน โปรดอย่าเลือนลับหายจากสายใจ.
พรระวี 5 ต.ค. 2545 21:44 น. - ID 23898 
1125
12
0
5 ตุลาคม 2545 21:58 น. - comment id 84049
...จะลาลับอย่างไรใจคิดถึง ห่างไกลจึงได้แต่ส่งยิ้มไปให้ อยู่อังกฤษอย่าลืมนะที่เมืองไทย ยังมีใครผู้ใดหมายใจเคียง ...อย่าเอ่ยคำลาลับดับล่วงแล้ว ใจยังแป้วรอวันกลับได้ยินเสียง ถ้อยวันวานบอกความนัยได้แต่เพียง ยินสำเนียงเสียงก้องของหัวใจ ...หากแม้นว่าเสร็จการงานเรียบร้อย อย่าให้คอยนานนักเข้าใจไหม รีบกลับมารีบกลับเถอะบอกเธอไป อยากให้รู้ว่าใจยังกังวล ....สมมุติว่าจากไปลอนดอน นะคะ .. ขออนุญาตค่ะ
5 ตุลาคม 2545 22:05 น. - comment id 84058
คิดถึงครายยยยหรอท่านพรระวี อยากแต่งเป็นโคลงแต่กำลังจะฟุบไม่สามารถติดไว้ก่อน
5 ตุลาคม 2545 23:05 น. - comment id 84078
คิดถึงนะ...คิดถึงจึงครวญหา ฝากลมพามาให้ใครคนหนึ่ง เกินจะเก็บถ้อยคำแอบรำพึง เฝ้าคะนึงถึงกันทุกวันไป ห่วงใยนะ...ห่วงใยใครคนนั้น ฝากดวงจันทร์วันเพ็ญจะเห็นไหม หากแหงนหน้ามองฟ้าครั้งคราใด แสงห่วงใยใสสว่างกลางนภา .................................................... กลอนยังไม่จบค่ะ ติดตามบทสุดท้ายได้ที่กลอนชิ้นที่ ๑๐๐ อ่ะจ๊ะ *^_^*
5 ตุลาคม 2545 23:24 น. - comment id 84087
โอ้ท่านนั้นต่างหากพรากไปไหน ทิ้งหัวใจเราเศร้าเหงาและหงอย เธอจากไปไม่บอกหลอกให้คอย จนฉันน้อยใจมากอยากบอกเธอ แล้วมาหาว่าฉันนั้นทอดทิ้ง ฉันนั่งนิ่งเธอซ่อนตอนฉันเผลอ พอออกหาเธอไปไม่พบเจอ ต้องพูดเพ้อยอมแพ้จ้าหาไม่เจอ เล่นซ่อนแอบกันน่ะไม่มีไร...หายากจริงๆท่านพรราวีเนี่ย โป้งๆๆ...^__^
6 ตุลาคม 2545 00:39 น. - comment id 84110
มาส่งความคิดถึงจ้า
6 ตุลาคม 2545 00:44 น. - comment id 84111
ขอบคุณครับ 1.ท่านอัลมิตรา ใคร่ขอทราบนามท่านแปลว่าอะไร 2.ท่านไอซ์ ลองแต่งเป็นโคลงตามที่ท่านถนัดครับ 3.ท่านน้องหลินรีบแต่งต่อครับ ฝากเรียนคิดถึงอ.ณธีร์ด้วยครับ 4.ท่านส้มโอ ฝีมือขึ้นชั้นเลยทีเดียว เห็นจะต้องเทิดทูนเป็นอาจารย์ซะแล้ว
6 ตุลาคม 2545 00:46 น. - comment id 84112
ขอบคุณน้องฝนอีกครั้ง ภาวนาให้เวบท่านราบรื่นลื่นไหลปานติดจรวด
6 ตุลาคม 2545 00:52 น. - comment id 84115
แต่งเสร็จแล้วค่ะ ตามไปอ่านได้นะคะ แล้วจะเก็บความคิดถึงไว้ให้อาจารย์ค่ะ...อ้าวแล้วค่าฝากล่ะ *^_^*
6 ตุลาคม 2545 10:46 น. - comment id 84167
เรียนคุณพรระวี... http://e-mag.virtualave.net/prophet/prophet1.htm ในบทปรัชญานี้ บอกความหมายว่า อัลมิตรา = ผู้เห็นธรรม .. แต่อัลมิตรามีเพื่อนที่บอกว่า .. อัล = the (ภาษษอาหรับ) , มิตรา = friend ... ดั่งนั้น อัลมิตราชอบที่จะแปลว่า มิตร,เพื่อน ค่ะ ดั่งที่มาของคำว่า มิตรภาพตราบสิ้นฟ้างัยค่ะ
6 ตุลาคม 2545 16:28 น. - comment id 84285
ถึงลับลาลาไปใช่ลาล่วง ยังคอยห่วงหวนไห้ให้ไหลหลง แม้ลาลับดับกายมิหายปลง จึงฝากส่งฝังใจไว้กับกาล ในอกดวงดวงจิตคิดคำนึง หวนนึกถึงซึ่งหลังครั้งก่อนเก่า แม้กาลลวงล่วงแล้วใช้แคล้วเรา หมายฝากเฝ้าเข้าใจกันและกัน อิอิอิ
6 ตุลาคม 2545 16:43 น. - comment id 84296
เราขี้เกียจแต่งอ่ะ ขอให้กำลังใจและความคิดถึงเป็น............... อืม......หอมแก้มพี่วี 1 ฟอดใหญ่ก็แล้วกัน.....นะ คิดถึงจัง ไม่เห็นตอบเมลล์เลยอ่ะค่ะ
6 ตุลาคม 2545 18:56 น. - comment id 84350
อยากจะฝากความคิดถึงเอาไว้ หากแต่ใจ...หายไปหาไม่พบ มีเพียงแต่กำลังใจไม่รู้จบ ยังอยู่ครบแด่ท่านพี...ทุกที.ที่มา.....แฮะ
6 ตุลาคม 2545 19:03 น. - comment id 84352
ง่า คิดถึงด้วยคน
6 ตุลาคม 2545 22:39 น. - comment id 84434
ขอบคุณท่านพนาไพร ท่านลม และน้องเอ็มที่แสนคิดถึง
7 ตุลาคม 2545 00:38 น. - comment id 84495
ที่ตรงนี้ มีความ เอื้ออาทร ให้พี่พรระวี ที่อ่อนหล้า น้องจะเป็นกำลังใจในทุกครา ยามที่พี่มีปัญหาพาหมองใจ จะเป็นเพื่อนเตือนใจในยามยาก จะไปจากเพื่อนกวีพาทีไซร้ จะขอร่วมเป็นกวีที่กลอนไทย อยากขอให้ พรระวี มีสุขเอย ......................................... มาให้กำลังใจคุณ พรระวี นะคะ อย่าเศร้าไปเลยนะคะ เพื่อนๆคิดถึงค่ะ
7 ตุลาคม 2545 00:41 น. - comment id 84498
ที่ตรงนี้ มีความ เอื้ออาทร ให้พี่พรระวี ที่อ่อนล้า น้องจะเป็นกำลังใจในทุกครา ยามที่พี่มีปัญหาคราหมองใจ จะเป็นเพื่อนเตือนใจในยามยาก จะไปจากเพื่อนกวีพาทีไซร้ จะขอร่วมเป็นกวีที่กลอนไทย อยากขอให้ พรระวี มีสุขเอย ............................... ขอโทษทีค่ะ อ่านดึกๆ พิมพ์ผิดเลย
7 ตุลาคม 2545 13:30 น. - comment id 84612
เพราะจังเลยครับ
8 ตุลาคม 2545 01:19 น. - comment id 84938
นั่งโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจริมทะเลกว้าง โลกอ้างว้างร้างไร้ใจสลาย ขอบฟ้าไกลน้ำจรดฟ้ายิ่งเดียวดาย ใจสลายคล้ายเศษแก้วแล้วนะใจ... ก้มลงกอบหัวใจหวังคืนกลับ เศษแก้วยับกับธุลีที่ร้าวไหว หยาดน้ำตาราวหยาดฝนตกต้องใจ หยาดเลือดไหลไหวสะเทือนเตือนเจ็บจำ.. ใจดวงงามนิ่งงันกับฝันร้าย โลกสลายหายวับรับรอยช้ำ ใจดวงหวานรานร้าวทุกข์ระกำ จนบอบช้ำย้ำรอยแผลแพ้ทั้งใจ... ทรุดกายลงแหงนวอนฟ้าท้าลมฝน พระเบื้องบนทอดทิ้งลูกฤาไฉน ร่างทั้งร่างทั้งเลือดเนื้อและหัวใจ ท่านใช่ไหมรู้ดีที่เป็นมา.. ก้มลงกราบกินดินทรายขอหมายมาด กี่ภพชาติให้ลูกพ้นพิพากษา จากคำคนผู้ไม่รู้ไม่เห็นในวิญญาญ์ ลูกเหว่ว้าหาทางธรรมน้อมนำใจ.. สวดขอพรกี่พันครั้งหาทางออก ลบช้ำชอกสร้างพลังเริ่มหวังใหม่ ลืมเงาเศร้าลบรอยร้าว เคี่ยว..เนื้อใจ.. หวังหว่านไถเพาะพืชพันธุ์สร้างฝันดีมอบโลกงาม
11 ตุลาคม 2545 05:30 น. - comment id 86200
::~:: ใกล้ใจ....ฉันเอง ::~:: ผู้ชาย...สีฟ้า ::~:: SoFaR^^ ::~:: คือทุกอย่างที่อยู่ในใจ....กับผู้ชายสีฟ้า ::~:: ::~:: ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่า...ภูเขา ::~:: ::~:: อบอุ่นยิ่งกว่า...แสงอาทิตย์ ::~:: ::~:: มีค่ายิ่งกว่า...ของทุกอย่างที่อยู่บนโลก ::~:: ::~::~::~:: รัก..มากค่ะ ::~::~::~::
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
