ลำนำรัก..ผ่านจันทร์

อัลมิตรา

ชาย...
(๑)
นั่งมองจันทร์ฝันใฝ่อยากได้แก้ว
งามวาวแววแพรวพราวราวกับฝัน 
มาสวมใส่หมายคล้องต้องผ่องพรรณ
ราวพระจันทร์วรรณงามอร่ามใจ 
(๒)
ขอเพ็ชรนิลจินดาราคามาก
หากพลัดพรากจักหวลชวนสดใส 
แทนถ้อยคำลำนำตามกลอนใด
แทนหัวใจให้ชมภิรมย์เรียม  
(๓)
ขอช้างแก้วแน่วนักจักชวนน้อง
พาเที่ยวท่องมองป่าอย่าแหนงเหนียม 
นั่งชมเมืองเรืองรุ่งกรุงเทพ ฯ เทียม
โอบอางค์เรียมเปี่ยมปรีด์ฤดีชม 
(๔)
นั่งรอบกรุง ฯ คุ้งคลองมองสายน้ำ
ช่างงามล้ำยามพิศม์พินิจสม 
รอบเวียงวังดังเก่าคราวชวนชม
มิหมองตรมขรมคำพร่ำพยางค์  
(๕)
ขอม้าแก้วแคล่วคล่องคนองคึก
ปานขุนศึกตรึกตรองมองหัวหาง 
ดังสีหมอกออกแกร่งแรงท่าทาง
จะพานางย่างยลสนฑ์ด้นไพร 
(๖)
แม้นจากเรือนเยือนป่าจะพาท่อง
ลมลู่ล่องต้องนวลชวนชิดใคร่ 
ดั่งขุนแผนแสนสนิทชิดเชยใคร
มิห่างไกลหมายน้องท่องไพรวัน 
(๗)
ขอเตียงตั่งวางไว้ให้น้องแก้ว
ครั้นนั่งแล้วแคล้วทุกข์พลันสุขสรรค์ 
เหนื่อยอ่อนล้าอย่าเกรงเค้งนอนพลัน
จักเคียงกันกลั่นกลอนมาอ้อนชม 
(๘)
แล้วร่ายเรียงเสียงกล่อมถนอมน้อง
ชม้ายมองผองดาวสกาวสม 
ดาวแมงป่องส่องแสงแดงเรื่อกลม
ชวนชื่นชมโหมห้อมล้อมดาวราย 
*****
หญิง...
(๑)
นั่งมองจันทร์ฝันไปใจยังนึก 
เขารู้สึกคิดถึงเราบ้างไหมหนอ 
มาอ้อนใจพร่ำคำพะเน้าพนอ
มาวอนขอพระจันทร์คราวันเพ็ญ 
(๒)
ขอเพ็ชรนิลจินดาค่าสวยสด
คงงามงดเมื่อน้องใส่มาให้เห็น 
แทนถ้อยคำลำนำเช้าจรดเย็น
ว่าเหมือนเป็นดั่งเช่นเสมอมา  
(๓)
ขอช้างม้าพาน้องจักท่องเที่ยว 
ชวนลดเลี้ยวเที่ยวไปฤทัยหา 
นั่งเคียงคู่ชมรุ่งเรืองเมืองมายา
ช่างงามตากอดตระกองปองอุ่นใจ 
(๔)
ชมเวียงวังครั้งเก่าเนาว์สยาม
สุดสวยล่ำยามมองธาราใส 
รอบเวียงวังดังเราได้เคยไป
นั่งหลับตาสุขฤทัยให้เปรมปรีด์  
(๕)
แต่จำได้หรือเปล่าเคยกล่าวว่า
อาจมีบ้างสักครามารศรี 
นั่งบนเรืออ่านถ้อยคำบทกวี
ตัวพี่นี้จักพายล่องท่องทั่วไพร 
(๖)
ไม่ต้องหวาดไปใยเจ้าน้องรัก
เจ้าพี่จักคัดเรือพายมิให้ไหว 
ด้วยเจ้านั้นจะได้ไม่ตกใจ
ยามแม้นเรือคว่ำไปพี่คว้ามา  
(๗)
ขอให้พี่จำไว้มั่นในดวงจิต
ยามห่างน้องมิใกล้ชิดเสน่หา 
อย่าลืมในคำมั่นและสัญญา
ว่าจักพาล่องเรือไปในนที 
(๘)
หากแม้นว่าคราใดผ่านมาอ่าน
คำกลอนหวานกล่าวแทนใจของโฉมศรี 
ขอให้รู้ความนัยในฤดี
ยากเกินที่พรรณาค่าเป็นกลอน