กระทบใจ

อัลมิตรา

(๑)
ริมหน้าต่างห่างใจให้คิดท้อ
สู้เฝ้ารอทุกค่ำคืนหมายได้เห็น 
ยูงทองเอยเคยผ่องพรรณยามวันเพ็ญ
กลับซ่อนเร้นหลบหายในเมฆา 
(๒)
กระทบใจอาลัยใครคนหนึ่ง
ผู้ที่ซึ่งในดวงใจคอยถวิลหา 
ก่อนเคยพร่ำกวีหวานพรรณนา
ฤาเป็นเพียงลมวาจากระทบใจ 
(๓)
ใจเจ้าเอยเผยไปท่าจะแย่
มองไม่เห็นทางแก้อยู่ที่ไหน 
พบแล้วพรากแสนปวดร้าวและเศร้าใจ
หรือเพียงเราฝันไปได้เคียงกัน 
(๔)
จะหลับคืนหรือตื่นมาก็คิดถึง
ยากฉุดดึงแด่มิ่งมิตรชิดเพียงฝัน 
แผ่วแว่วเสียงสำเนียงพี่จำนรรค์
ขับกลอนฉันท์กานท์โคลงโยงอาวรณ์
(๕)
สองมือน้องที่ร่ายใช่(แค่)ร่ายบท
สุดรันทดกล่าวไปจากใจสมร 
ให้รู้ว่าแอบฝากใจไปในกลอน
โปรดรับรู้ทุกบทตอนและจดจำ
(๖)
มิมีผู้ใดเลยเคยเผยพจน์ (จริงๆนะ)
มาเรียงบทกลอนฉันท์ทุกคืนค่ำ 
ประหนึ่งว่าอยู่เคียงใจไม่ระกำ (ปลื้ม)
ไม่คืนคำลำนำที่กล่าวมา 
(๗)
ยามราตรีฤดีน้องก็เป็นห่วง
คนเคยควงกวีรักไม่มาหา 
ปาฏิหาริย์บันทึกรักอัลมิตรา
อาจต้องมาแคล้วพรากลำบากใจ 
(๘)
ครั้นรุ่งสางยูงพี่อ่านกวีบท
ถ้อยคำจรดอักษรล้วนความหมาย 
ความรักหลายมิติมีมากมาย
จักตามไปเคียงกายได้สักวัน