ใบไม้เอ๋ยเล่นลมระริ้วไหว สายลมอ่อนโชยไปในทุ่งกว้าง ดวงตะวันฉายแสงทองส่องบางบาง ใจลอยคว้างไปตามทางสายลมไกล จึงขอฝากดวงใจไว้กับฟ้า ช่วยพัดพาตามหาคนชิดใกล้ โอ้ยามนี้ใจเจ้าเอยแสนห่วงใย แสนคิดถึงคนชิดใกล้ที่ไกลตา ให้สายลมเป็นสื่อรักพัดส่งข่าว นำเรื่องราวส่งมาเป็นสื่อภาษา เฉื่อยเฉื่อยฉิวพลิ้วไหวค่อยส่งมา สัมผัสได้ด้วยภาษาของหัวใจ อยากเอ่ยถามสายลมเย็นที่เป็นสื่อ จากดวงใจคนซื่ออันหวั่นไหว โบกสะบัดพัดต้องกายเมื่อยามใด ขอให้รู้ไว้ว่าใจฉันคิดถึงเธอ