ทิ้งไว้เพียงร่องรอย ณ รายทาง

รติกานต์

คุณอยู่ ณ ฟากหนึ่ง
ฉันอยู่ ณ แห่งนั้น
ด้วยเหตุใดของวันเวลาก็ตามแต่
นำเรามาสู่ ณ ตรงนี้
ก่อเกิดรัก-ทุกข์-สุขขึ้นมากมาย
และเหตุใดของหัวใจก็ตามแต่
เรายืดยื้อมาเนิ่นนาน
ฉันควรกลับไป ณ แห่งนั้น
คุณควรอยู่ ณ ฟากหนึ่ง
ทุกสิ่งควรแปรเปลี่ยนเป็นไป
ตั้งแต่วันที่คุณยุติความสัมพันธ์
ฉันรั้นจะอยู่ หลอกตัวเอง
คุณยังลังเลไปไปมามา
แต่ที่รัก..เราต่างรู้ดี
ฉันหมดความเชื่อใจในตัวคุณ
คุณหมดรักในตัวฉัน
และต่างรู้ ณ ตรงนี้ไม่ใช่ที่ของกันและกัน
คุณรอที่จะไป...
โปรดเข้าใจ.......มิใช่การทอดทิ้ง
มันเป็นสิ่งที่ควรทำแต่วันนั้น
ที่ที่ฉันควรอยู่ ที่ที่ฉันจะระลึกถึง ณ ตรงนี้
ไม่ว่าคุณจะอยู่ ณ แห่งหนใด
ฉันจะไม่ตามหาคุณอีก ไม่ใช่ไม่ใยดี
เพียงใจฉันควรอยู่กับตัวฉัน
หากแต่วันใด ที่คุณต้องการใครสักคน
เพียง..นึกถึง..กัน
ณ ที่แห่งฉันยังมีร่องรอยแห่งคุณ...เรื่อยไป...
                                                   K-na				
comments powered by Disqus
  • น้ำตา

    27 กันยายน 2545 13:24 น. - comment id 81420

    กินใจจังคะ
  • รติกานต์

    27 กันยายน 2545 19:19 น. - comment id 81516

    ขอบคุณค่ะ ไม่แน่ใจว่าจะขี้เกียจกันรึเปล่า

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน