ดึกดื่นเที่ยงคืนไม่ยอมนอน นั่งกอดหมอนเพียงลำพังใจหวั่นไหว เพราะตอนนี้เธอนั้นอยู่แสนไกล อยู่แห่งไหนแต่ใจเราถึงกัน... ถึงกลางวันใจฉันก็ยังสั่น ไม่รู้มันจะสั่นไปถึงไหน หากเป็นนกได้ก็คงจะบินไป ไปให้ไกลได้เห็นหน้านะคนดี... ถึงตอนเย็นนั่งเล่นอยุ่หน้าห้อง อยากจะร้องเพลงสักเพลงให้หายเหงา หยบกีต้ารืมาดีดและมาเกลา หวังว่าคงหายเหงาหายเศร้าใจ...
คนเขียนกลอน 25 ก.ย. 2545 17:45 น. - ID 23265 
641
4
0
25 กันยายน 2545 17:48 น. - comment id 80625
ก็หวังว่าคงหายเศร้าเร็ว ๆ นี้เช่นกัน
25 กันยายน 2545 18:05 น. - comment id 80636
เจงๆด้วย ใจมันคิดถึง
25 กันยายน 2545 20:27 น. - comment id 80720
บรรยายความรู้สึกตามตรงเลยนะคะ
25 กันยายน 2545 21:13 น. - comment id 80758
ฮึม ! คิดถึงหน่ะ...คิดถึงจริงๆ... มาคิดถึงคนไกลด้วยคนจ้า
4 ตุลาคม 2545 20:06 น. - comment id 83704
อืม.....นะ : D
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
