ท้องฟ้าไร้ดาวพราวแสง เหมือนแรงใจฉันมันอ่อนไหว มองทอดสสายตาออกไป อ้างว้างหัวใจเหลือเกิน ฉันเหงาปล่าวเปลี่ยวเดียวดาย ร้องไห้เมื่อเธอมาห่างเหิน เธอช่างโหดร้ายเหลือเกิน ทิ้งฉันให้เดินเพียงคนเดียว ก้าวย่างต่อไปคงไร้ค่า เธอมาจากไปไม่แลเหลียว ชีวิตฉันคงจะซีดเซียว ไม่มีหัวใจเธอมาเกี่ยวอีกต่อไป..............
คนไร้ถิ่น 23 ก.ย. 2545 11:28 น. - ID 23024 
775
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
