รุ่งราง สุริย์รอญสะท้อนแสง ระดะแดง ณ ชายป่า คิริกั้นก็ดั้นฟ้า วนโดยประโลมรมย์ ดุริย์ร้องสิก้องเขต สิพิเชษฐ์ก็ระทม สุประดาประดิษฐ์ชม บ่ละล้างระคางใน ภคินีลุกาลล่วง มนห่วงณ ดวงใจ ศศืลาระร่ำไร พิณะเพียงจะกรีดกราย วิวะแว่วผะแผ่วเสียง ตละเพียงจะแห้งหาย จรเขตประเทศใด จะประสบภิโลมรมย์
โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน 19 ก.ย. 2545 18:05 น. - ID 22811 
980
2
0
19 กันยายน 2545 21:48 น. - comment id 78066
...โงกเงกเขยกย่อง.......................อิอิ...ต้องกระต๊องแต๊ง กรุบกรับขยับแข้ง..........................มิแสลงสลบไหล คิกคิก...กระดิกมือ.........................ขณะอื้อฉงนใจ pentiumจะบอกให้.........................ขณะร่ายกวี...หวาน ฯ ...เอ่...เอ๊...กระเท่ห์เร่.........................สิคเณคณานาน กลอบกาพย์ขนาบอ่าน........................อภินันท์ภิรมณ์ใจ ฉันท์เชื่องกระเตื้องบท.......................มิสลดสลบไป เรียงคำกระหน่ำใว้..............................อิ...อิ...ไหงสลาย..โต๋...??? เดินจนเมื่อยแล้วน๊า ...เจออ๊ะยาง..
20 กันยายน 2545 13:50 น. - comment id 78194
555555555 ยังไม่เจอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
