ปลายปากกาเขียนบรรยายปลายความฝัน ความผูกพันธ์ช่วยระบายปลายความเหงา คิดถึงเธอเพ้อรำพันวันของเรา ซึ่งรักเร้าแรงฝันจนสั่นคลอน ปลายความฝันไหวหวั่นด้วยฝันร้าย รักสลายกลายเป็นเศร้าเฝ้าหลอกหลอน หากสวรรค์มีจริงขอวิงวอน ประทานพรให้รักประจักษ์ใจ แสงสว่างกลางฟ้าเจิดจ้านัก แสงแห่งรักใกล้ดับรับแรงไหว แสงจากดาววับวาวพราววิไล เทียบแสงใจไม่มีเหลือเมื่อตรอมตรม หยดน้ำค้างพร่างพรูสู่ผืนดิน ความเหน็บหนาวเกาะกินสิ้นสุขสม ปล่อยหัวใจท้าทายกับสายลม จึงขื่นขมเจ็บซ้ำชอกช้ำใจ หนทางรักมืดมนจนมืดมิด ไม่มีสิทธิ์ก้าวพ้นความหลงไหล แสงสว่างอย่างที่เห็นเป็นเช่นไร บอกได้ไหม บอกให้ใจได้รู้ที
19 กันยายน 2545 12:05 น. - comment id 77853
เพราะมากๆ เลยอ่ะ ชอบ ปลายปากกาเขียนบรรยายปลายความฝัน ความผูกพันธ์ช่วยระบายปลายความเหงา คิดได้ไงเนี่ยะ คำสวยๆ
19 กันยายน 2545 12:40 น. - comment id 77871
เดี๋ยวไปเรียกคนมาปลอบให้นะครับ อิอิอิ
19 กันยายน 2545 12:57 น. - comment id 77890
เศร้าจัง...มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
19 กันยายน 2545 13:04 น. - comment id 77898
^______________________________^
19 กันยายน 2545 14:00 น. - comment id 77923
อีกครั้งนะรินท ตะกี้เครื่องมันเปลี่ยนภาษาไม่ได้ แต่งได้ดีแล้วล่ะรินท ชอบบทสุดท้ายจัง อิ อิ อิอยากส่งกลอนนี้ไปให้ใครคนหนึ่งจังเย้ย....^_^
19 กันยายน 2545 20:38 น. - comment id 78039
มาปลอบใจรินจ่ะ.........เข้มแข็งไว้นะคะคนดี กำลังใจและความคิดถึงจ่ะ................ กลอนเพราะมากจ่ะ
20 กันยายน 2545 15:22 น. - comment id 78243
เศร้ามากๆๆเลยค๊า ทำให้ปลา2คล้อยป่ะด้วยเลย.. อืมม ถ่ายทอด+บรรยาย อารมณ์ได้เยี่ยมเลยค๊า..พี่รินอย่าเศร้ามากๆๆน๊าค๊า...ยังมีเรื่องดีๆที่ยังรอคอยอยู่ค๊า...