รัตติกาลผ่านเยือนย้ำ...... ย่ำหล้า ลางลางแสงจันทรา........... แผ่วต้อง แม้นมืดม่านบังตา............ เกินกว่า กาฬเฮย คลอคู่อยู่ปกป้อง.............. คู่ฟ้า เคียงดิน เพียงเรา ๚ ๛ หากพิภพทลายสิ้น............ ภูผา มหาสมุทรเหือดเดือดคา. สุรีย์ร้อน สองกระชับจับมือพา.......... สองใจ มิหวั่นหวาดออดอ้อน........ ใดแล้วเพราะเรา มีกัน ๚ ๛
วลี.. 1 ก.ย. 2545 21:06 น. - ID 21716 
722
5
0
1 กันยายน 2545 21:19 น. - comment id 72240
อะพี่วลีๆๆๆ ...เพราะมากๆๆเลยค๊าแต่งเก่งงๆๆๆจริงๆๆๆๆ อะ หวานด้วย อิอิ..๑^o^๑
1 กันยายน 2545 21:26 น. - comment id 72250
โห้ ลุงวลีครับ ท่าทางช่ำชองในการแต่งโคลงมากๆเลยสิเนียครับ ผมเห็นลุงแต่งแต่โคลงอย่างเดียวเลยเก่งจังครับ เพราะด้วย อิอิอิอิ
1 กันยายน 2545 21:41 น. - comment id 72254
เพราะดีจังเลยจ้า พี่วลี......
1 กันยายน 2545 21:49 น. - comment id 72258
เก่งจังค่ะ........ฝีมือๆๆ สุดยอดค่ะ
1 กันยายน 2545 22:24 น. - comment id 72268
ยอดเยี่ยมจังเลย ขอครูพักลักจำนะค่ะ
2 กันยายน 2545 13:00 น. - comment id 72356
so.... I will stand by u ^_^ มาศึกษาค่ะ มาศึกษา
2 กันยายน 2545 18:18 น. - comment id 72433
เจ๋ง! ชอบค่ะ คุณอา วลี อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
