แปดปีที่(เคย)มีเธอ

แปดปีแล้วที่เราเคยเฝ้าห่วงใย
แปดปีนั้นได้จากไปไม่คืนหลัง
แปดปีแล้วที่ฉันอยู่ตามลำพัง
แปดปีแล้วที่ฉันยังไม่ลืมเธอ
มาปีนี้ขอล้างใจให้สะอาด
ไม่อยากพลาดบังคับใจไม่ให้เผลอ
นึกขอบใจในอดีตที่มีเธอ
เป็นครูสอนไม่ให้เพ้อหากเจอใคร
แต่อันว่าความรักช่างร้ายกาจ
เก่งกว่าปราชญ์เหนือกว่าเซียนเป็นไหนๆ
ปราชญ์พร่ำสอนเซียนแผลงฤทธิ์ซักเพียงใด
มิอาจโน้มใจให้เบื่อเมื่อรักมา
ขอลบอาถรรพ์เลขแปดให้หายขาด
ไม่กลัวแม้นอาจตรอมใจในวันหน้า
ฉันจะแกร่งทั้งกล้ารักและบอกลา
นำแปดปีที่มีค่ามาเป็นครู

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

วรรณกาญจน์ 11 ส.ค. 2545 20:24 น. - ID 20350

611

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/20350 ที่มา: แรงบันดาลใจจากผู้ชายอ่อนไหว หัวใจร้าวรานคนหนึ่ง , วรรณกาญจน์

comments powered by Disqus

zonkung

12 สิงหาคม 2545 01:06 น. - comment id 66603

เป็นความรักที่มั่นคงมากเลยครับ 
ยังไงขอให้พบคนใหม่เร็วๆนะครับ


แมวซนของป้าไง

ธนรัฐ สวัสดิชัย

12 สิงหาคม 2545 01:40 น. - comment id 66612
```
ู^___^
```

แนทตี้..

12 สิงหาคม 2545 19:16 น. - comment id 66736

^*^
      ^*^
             ^*^   ตามมาแอบอ่าน...
                ....ด้วยความชื่นชมจ้า.... ^*^
                .......................................

+ comment แสดงความคิดเห็น