ท้องทะเล ดูเหว่ว้า น่าสงสาร ลมพัดผ่าน ต้นไม้ ให้สั่นไหว นกตัวน้อย บินเล่นลม แสนสุขใจ แต่ทำไม น้ำทะเล ไม่เปรมปรี คงเหมือนฉัน ในตอนนี้ ไม่มีใคร รอบๆกาย คนมากมาย น่าสดศรี แต่ทำไม ใจรู้สึก ไม่ค่อยดี แค่วันนี้ เธอจากไป ไกลสายตา วอนได้ไหม ขอลม ช่วยพาพัด ทะเลซัด หัวใจ ให้มาหา ขอเธอนั้น ที่ไปไกล รีบกลับมา ฉันจะรอ ตรงขอบฟ้า ขอบทะเล...
9 สิงหาคม 2545 13:35 น. - comment id 66124
^*^ ^*^ ^*^ เพราะจังเลย..เอาใจช่วยนะจ๊ะ ^*^
11 สิงหาคม 2545 12:41 น. - comment id 66492
กลอนไพเราะมากครับ
15 ตุลาคม 2545 19:32 น. - comment id 88164
it so good แหงนดูฟ้าหว้าเหว่ช่างน่าเศร้า ทะเลเหงาซึมจิดคิดสับสน ภายในใจคิดถึงแต่บางคน (เเต่งต่อเองละกันคิดไม่ออกแล้ว) กลอนซึ้งดี