นำดอกไม้ที่เธอให้มาลงปลูก ใจพันผูกด้วยรักเธอหนักหนา รักเราสองหวานชื่นรื่นอุรา ทั้งโลกหล้าจะมีรักใดเทียมทัน หมั่นรดน้ำพรวนดินให้ดอกไม้ เหมือนหัวใจรักเธอแน่มิแปรผัน ดอกไม้น้อยค่อยค่อยโตทุกทุกวัน พาให้ฉันสุขใจไปทุกครา วันนี้เจ้าดอกไม้บานอร่าม และงดงามหอมระรื่นชื่นหนักหนา รักเราสร้างสานตามกาลเวลา ชื่นชีวาสองเรารัก-เข้าใจ แต่วันนี้เจ้าดอกไม้ไยเหี่ยวเฉา พร้อมรัดเราสองคนหม่นหมองไหม้ หรือความรักมีค่าเปรียบเทียบดอกไม้ ที่โรยรายามใดก็จบลง