คำสัญญาในบทกวี

ไส้ดินสอ

นึกถึงบทกวีบทนั้น.....
ที่เธอฉันผลัดกันแต่งคนละวรรค
รวบรวมเรื่องราวตั้งแต่คราวเริ่มรู้จัก
จนกลายเป็นความรักและผูกพัน
ในบทกวีบทนั้นมีสัญญา.....
ว่าเธอจะกลับมาคอยปลอบขวัญ
ฉันจึงรอแม้นานวัน
เพื่อสร้างฝันตามคำมั่นระหว่างเรา
ทุกวันนี้.....
ยังรอเธอคนดีอยู่ที่เก่า
มีความหวังลางเลือนเหมือนเป็นเงา
คอยนั่งเผ้าเรารอ ขอเธอคืน
กลับมาเถอะ.....
เพื่อเช็ดน้ำตาเปื้อนเปรอะยามสะอื้น
ยังรักเธอเสมอไม่เผลอไปเป็นอื่น
รอวันยิ้มชื่นเมื่อเธอคืนมาปลอบโยน				
comments powered by Disqus
  • patris

    29 กรกฎาคม 2545 18:09 น. - comment id 63667

    เศร้าจังตอนจบน่ะ...
      ก็คงต้องรอต่อทุกเวลา
    เผื่อเธอมาหาเราก็คงดี
  • monki

    29 กรกฎาคม 2545 19:49 น. - comment id 63689

    รอต่อไป เอาใจช่วยจ้า
  • อัลมิตรา

    29 กรกฎาคม 2545 20:40 น. - comment id 63722

    อื้อออออออออ สะเทือนใจ ไงก็ไม่รู้
  • ใสซื่อบริสุทธิ์

    29 กรกฎาคม 2545 22:57 น. - comment id 63743

    เศร้า
  • กาดาษ

    30 กรกฎาคม 2545 14:11 น. - comment id 63900

    เศร้าจัง!
  • Aey

    30 กรกฎาคม 2545 14:42 น. - comment id 63908

    ยังจดจำ...กวีบทนั้น
    ที่เธอ-ฉัน ร่วมกันแต่งร่วมกันสาน
    รวบรวมเรื่องราวของวันวาน
    จนกลายเป็นความผูกพันในใจ
    
    ยังไม่ลืม...กวีบทนั้น
    ที่เธอฉันช่วยกันเขียนขึ้นมาใหม่
    รัก.......คิดถึง.......ห่วงใย
    เธอรู้อะไรไหม...มันไม่ใช่แค่บทกวี
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    31 กรกฎาคม 2545 02:18 น. - comment id 64039

    พี่เข้ามาอ่านแทบทุกครั้ง แต่ไม่ค่อยได้ฝากอะไรไว้..... วันนี้เลยมาเขียนหน่อยนึงจ้า..... ชื่นชมผลงานจ้า......
  • ไส้ดินสอ

    31 กรกฎาคม 2545 07:51 น. - comment id 64074

    ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุก ๆคนจ้า
  • รยานนท์

    29 พฤศจิกายน 2545 13:29 น. - comment id 98493

    เพิ่งเข้ามาอ่านนะ แต่ทำไมเศร้าจังเยย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน