จึงจำเป็นต้องเสียใจ
ไส้ดินสอ
บอกฉันสิคนดี
บอกฉันตรงนี้ก่อนไกลห่าง
บอกเถิด...ว่าทางฝันนั้นเลือนลาง
ก่อนที่ความอ้างว้าง...จะทำร้ายเรา
จะไม่โกรธเธอเลย
อย่าชาเฉยเดี๋ยวฉันจะเหงา
กระซิบบอกฉันเบา...เบา
แล้วฉันจะเข้าใจเธอ
บอกสิว่าเป็นไปไม่ได้
ที่ผ่านไปเพียงฉันฝันเพ้อ
อย่าห้ามไม่ให้ฉันรักเธอ
บอกฉันมาเลยนะเออ...ว่าเธอไม่มีใจ
ฉันจะไปให้ถึงขอบฟ้า
เก็บดอกไม้เหว่ว้า...มามอบให้
อย่าห้ามไม่ให้ฉันเสียใจ
ฉันหลอกตัวเองไม่ได้...คนดี
โชคดีเถิดนะ...คนดี
ที่น้ำตาหยดนี้...ฟ้องความอ่อนแอ
ไม่ได้อยากฉุดรั้งเธอไว้
ธรรมดาใช่ไหมคนแพ้
ผิดตรงไหนถ้าจะร้องไห้กับความผันแปร
เพราะฉันพ่ายแพ้...จึงจำเป็นต้องต้องเสียใจ