คิดถึงทุ่ง รวงทอง ของสองเรา ใจเปลี่ยวเหงา เศร้าซม ตรมหนักหนา อยากกลับไป หาเจ้า ที่บ้านนา แต่ต้องมา อยู่กรุง ยุ่งยากใจ พี่เก็บเงิน เพียงพอ จะขอแต่ง ขอน้องนาง อย่าคลางแคลง อย่าแหน่งหนาย จงรอวัน กลับมา ของพี่ชาย รักสุดท้าย ที่ปลายนา นะน้องนาง พี่จากไป ไกลตา รักมาเพิ่ม รักที่เติม กันมา ดั่งฟ้าสาง แต่ตอนนี้ ไกลกันจน ไร้หนทาง อยากคืนรัง คืนผืนดิน ถิ่นท้องนา ใจพี่ยัง ยึดมั่น สัญญาเก่า ของสองเรา ตรึงไว้ ไม่ถ่ายถอน รักพี่นั้น มั่นไว้ ไม่คลายคลอน แม่งามงอน พี่ยังรัก ประจักษ์ใจ หรือเจ้าเห็น รักพี่นั้น มันรักหลอก เห็นกลิ้งกลอก ในรักพี่ หรือไฉน หัวใจพี่ นี้รักมั่น มิเสื่อมคลาย ชีพมลาย ยังรักมั่น ทุกวันคืน ไม่เคยเห็น เจ้าเป็น เช่นของเล่น รักที่เป็น เช่นนั้น มันสุดฝืน รักที่รัก เจ้านั้น มันยั่งยืน ทุกค่ำคืน ร้องหาแต่ แม่น้องนาง
18 กรกฎาคม 2545 15:55 น. - comment id 61544
คิดถึงห้องนอนเก่าของสองเรา ใจเปลี่ยวเหงา เศร้าซม ตรมหนักหนา พี่กลับไป หารัก ที่จากมา แต่น้องยา อยู่กรุง ยุ่งยากใจ ---------- เอ๊ะ ! อย่างไรกัน รักน้อง แต่ทุกค่ำคืน ร้องหา แม่น้องนาง (ไม่ยอม ไม่ยอม ไม่ยอม)
18 กรกฎาคม 2545 22:48 น. - comment id 61573
คิดถึง ทุ่งรวงทอง ที่บ้าน คืนวัน เลยล่วงผ่าน นานเนิ่น จากมา ไกลลิบลับ ทางเดิน ใช่ว่า จะหมางเมิน บ้านเรา อ่านแล้วคิดถึงบ้านเลยค่ะ