อยู่อย่างนั้นเหมือนดังครั้งเก่าก่อน จะทุกข์ร้อนอย่างไรไม่แปรผัน บางทรงจำอาจเลือนลับกับคืนวัน แต่ตัวฉันยังเป็นเช่นทุกวัน ไม่คิดโกรธโทษเธอที่เผลอไผล มาเปลี่ยนไปห่างหายคลายจากฉัน รู้ตัวดีไม่ตามติดคิดผูกพัน ให้เลิกแล้วต่อกันสัมพันธ์ใจ อยู่อย่างนั้นเหมือนครั้งยังมีเธอ ฉันยังคงละเมอเพ้อหวั่นไหว หากเป็นคนชาด้านกร้านหัวใจ ก็คงไร้ฉันคนนี้ที่ระทม อยู่อย่างนั้นได้อย่างไรหากใครถาม อยู่กับความเงียบเหงาเศร้าขื่นขม อดีตกาลวานวันอันโศกตรม ปล่อยตัวจมลงปรักซากรักพัง ตอบออกไปใจฉันมั่นคงรัก แม้ประจักษ์ดวงจิตต้องผิดหวัง อยู่อย่างนั้นกับรักที่หักพัง ชีวิตสิ้นดินกลบฝังยังรักเธอ ฯ
ภีม 22 ก.ค. 2544 22:23 น. - ID 1857 
1645
0
0
23 กรกฎาคม 2544 03:07 น. - comment id 6136
ความรักมั่นคงดีจังค่ะ กลอนเพราะดีค่ะ
23 กรกฎาคม 2544 06:53 น. - comment id 6153
รักแท้ดีค่ะ...กลอนเพราะค่ะ
23 กรกฎาคม 2544 07:43 น. - comment id 6163
เพราะมากน่ะครับ // ชอบน่ะ
23 กรกฎาคม 2544 07:59 น. - comment id 6165
ขอบคุณครับทุก ๆ คน
23 กรกฎาคม 2544 09:23 น. - comment id 6180
เพราะมากจ๊ะ.....ภีม..ภาษากลอนยังคงไพเราะเหมือนเดิม....
23 กรกฎาคม 2544 09:47 น. - comment id 6188
ขอบคุณครับโคลอน
23 กรกฎาคม 2544 11:40 น. - comment id 6210
เขียนได้เพราะมากครับ ภีม
23 กรกฎาคม 2544 22:53 น. - comment id 6235
ขอบคุณครับวฤก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
