หน้าส่วนตัว
สายลมหนาวผ่าวเหน็บจนเจ็บเนื้อ
พรายจันทร์เรื่อเหลืองอาบทาบเส้นหญ้า
พร่างน้ำใสคลอครองทั้งสองตา
อัดอุรากลั้นข่มความขมใจ
เคยฝากฝันพันธะว่าจะมั่น
จะฝ่าฟันไปสู่ทางสว่างใส
ร่วมกอดคอคลอเคล้าก้าวเดินไป
สู่หลักชัยด้วยกันนิรันดร
พร่ำรำพันสัญญาต่อหน้าพระ
ด้วยสัจจะแกร่งยิ่งกว่าสิงขร
ไปหาความก้าวหน้าภราดร
แล้วจะย้อนมาอยู่เคียงคู่กัน
ล่วงสิบปีผ่านไปแล้วใจเอ๋ย
ข่าวเคยไม่รับตอบเพื่อปลอบขวัญ
ปล่อยคนคอยร้าวรานอยู่นานวัน
หรือจอมขวัญสลัดใยเยื่อไมตรี
เหมือนสายน้ำโรยรินจากถิ่นต้น
ถะถั่งพ้นล่วงไปในวิถี
ไม่เคยหวนคืนมาชั่วตาปี
แม้บัดนี้คนข้างหลังยังคงรอ.
พรระวี 13 ก.ค. 2545 19:04 น. - ID 18535 
840
5
0
13 กรกฎาคม 2545 19:16 น. - comment id 60689
เพราะมากๆ เลยค่ะ ซึ้งในความรักที่มั่นคงจริงๆ แต่เราเป็นพวกโลเลอ่ะ แหะ แหะ
13 กรกฎาคม 2545 19:32 น. - comment id 60698
ปรบมือให้ท่านดังๆ100%จ้า เพราะมากนะ
13 กรกฎาคม 2545 20:41 น. - comment id 60723
เพราะมากครับ ... แฮ่ม ..รอนานตั้งสิบปีเชียว อดคิดถึงหนังจีนไม่ได้ สิบปีแก้แค้นได้ ...ไม่สายไปหรอกน่ะครับ .
13 กรกฎาคม 2545 22:30 น. - comment id 60742
น้อมคารวะทั้งสามท่าน 1.ท่าน monki ท่านนี้เป็นมิตรใหม่ ขอน้อมรับความเป็นเพื่อนด้วยความยินดีเป็นที่ยิ่ง 2.ท่าน เอม่า ปลาบปลื้มที่ท่านให้คอมเม้นท์ ลีลา สำนวนกลอนท่านพริ้วพรายเหลือกำลัง 3.ท่าน วฤก เป็นพระเดชพระคุณอย่างยิ่งที่อาจารย์หมอเมตตา ถ้อยคำท่านมีค่าดั่งเพชรดั่งทองทีเดียว
14 กรกฎาคม 2545 15:09 น. - comment id 60926
หือ o_O~ ตั้ง 10 ปี ท่านอดทนจริง ๆ
15 กรกฎาคม 2545 10:53 น. - comment id 61096
(O^____^O)
15 กรกฎาคม 2545 23:03 น. - comment id 61189
มั่นคงหนักแน่น...นับถือๆค่ะ (o^___^o)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
