ไม่ใช่ไม่เจ็บที่เอ่ยลา แต่อยากให้รู้ว่าทนไม่ไหว กับความหวาดหวั่นที่อยู่ในใจ ในวันที่เธอมีใครผ่านเข้ามา เธออาจไม่ตั้งใจทำร้ายกัน แต่หัวใจของฉันยอมรับว่า เพียงพอแล้วกับการเสียน้ำตา จากวันคืนที่ผ่านมาเพื่อเธอ สงสารตัวเองที่ทนเจ็บปวด ต้องร้าวรวดเพราะรักอยู่เสมอ แล้วฉันได้อะไรคืนกลับมาล่ะเธอ นอกจากต้องรอเก้อและเดียวดาย
11 กรกฎาคม 2545 19:16 น. - comment id 60373
เจ็บไปเจ็บมาทุกวันก็เลยหมด..หมดกำลังจะเสียใจไปมากกว่านี้ อยากจะมีใครก็เชิญได้เลยเต็มที่จะให้ฉันช้ำไปกว่านี้ไม่มีทาง...
11 กรกฎาคม 2545 22:46 น. - comment id 60394
นั่นนะซิพี่เราจะได้อะไรกับการรอคอย......หากรู้ว่าไม่ว่าวันไหนมันก็ไม่มีวันเป็นจริง โดนเลยค่ะพี่ขากลอนนี้ ชอบค่ะ
12 กรกฎาคม 2545 13:38 น. - comment id 60482
จริงด้วยนะ...เศร้าจัง เราก็เคยเป็นนะ แบบนี้
12 กรกฎาคม 2545 16:48 น. - comment id 60504
เสียนํ้าตาเสียความรู้สึก ที่ได้จากความเจ็บลึกคืออะไรรู้ไหม คือได้...รับรู้ว่าคนหลายใจ ไม่สมควรที่ฉันจะให้...ใจดวงเดียวเลย.... .........ทั้งเสียทั้งได้แหละโคลอนเห็นมั้ย....
12 กรกฎาคม 2545 21:56 น. - comment id 60566
รักตัวเองมากๆนะ
12 กรกฎาคม 2545 23:53 น. - comment id 60607
(o^___^o) ขอบคุงมากค่า