แอบหลบไปอยู่ไหนไยหายหน้า สืบเสาะหาทุกแห่งหนไร้คนเห็น รู้บ้างไหมคิดถึงจังทั้งเช้าเย็น เพราะเธอเป็นคนสำคัญกว่าใครใคร เคยร่วมคิดร่วมฝันปันความสุข บรรเทาทุกข์คลายเหงาเศร้าหวั่นไหว ต่างคนต่างปกป้องคุ้มครองภัย เป็นพลังกำลังใจให้แก่กัน แอบหลบหน้าอยู่ไหนคนใจร้าย เธอคงคลายความรักหักอกฉัน ลืมความฝันงดงามความผูกพัน เหลือแต่เพียงความโศกศัลย์ให้ฉันตรม อย่าให้ฉันรับรู้ว่าอยู่ไหน จะตามไปตอบแทนแสนสาสม กับที่เธอทำให้ใจระทม ต้องขื่นขมเจ็บแสบจนแทบตาย แต่เพราะรักเธอมากยากทำลง ต้องปลดปลงความคิดปลิดสลาย ปล่อยเธอให้สนุกสุขสบาย แล้วสุดท้ายคนสุขสันต์คือฉันเอง ฯ
21 กรกฎาคม 2544 11:43 น. - comment id 5953
อืม ซาบซึ้งเลยชอบทั้งกลอนทั้งโน้ตเลยนะ
21 กรกฎาคม 2544 12:42 น. - comment id 5960
อ่า....เพราะจัง //.แต่อย่าแค้นเลยนะ ไม่มีใครมีความสุขกับความรู้สึกนั้นหรอกเนาะ...
21 กรกฎาคม 2544 13:22 น. - comment id 5973
อ่านเพลินเลยค่ะ แต่ดูแล้วแค้นแบบไม่แค้น เลยนะ น่ารักดี รักมากกว่าแค้นแน่ๆ
22 กรกฎาคม 2544 01:46 น. - comment id 6003
เพราะมากกกกกครับ // ชอบๆๆน่ะครับ
22 กรกฎาคม 2544 03:58 น. - comment id 6026
ขอบคุณครับทุก ๆ คน
22 กรกฎาคม 2544 05:38 น. - comment id 6033
แฮ่ม .... แค้น ...แต่ไม่ใจร้ายนะภีม ... อืมมม์ ...ทั้งแค้นทั้งรักหรือเปล่าครับ ... อ่านเพลิน..กลอนลื่นไหลดีมากครับ
23 กุมภาพันธ์ 2547 22:40 น. - comment id 145234
ก้อดีค่ะ เน้นๆดีค่ะ ถูกใจ