ฉันรู้ ฤดูฝน เธอคนรัก จะวิ่งฝ่ามาพัก กระท่อมสวน เสียงสดใสทักทายดอกไม้มวล จนหนามไหน่ขีดข่วนกระโปรงเธอ ฉันเฝ้ามองอากัป สดับฟัง เหมือนวันเยาว์ ความหลังกำลังเสนอ ภาพรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ไพเราะ เพ้อ เหมือนหลับฝนละเมอใต้แสงจันทร์ เธอรู้ไหม ฉันรู้ ฤดูฝน มากล่อมใจกร้านคน มาปรนฝัน มือที่กร้าน จอบที่เก่า เท่าเท่ากัน แหละ แมกไม้ของฉันจะงดงาม เธอเห็นไหม ฉันเห็น ลายเส้นฝน อันทอหวังถั่งท้นจนล้นสนาม ถักดอกไม้ใบฝนทุกหนยาม แหละ ติดตามตาใจไปแสนนาน-ฯ