ผ่านล่วงเลยวันวัยอันใสหวาน เคยเบิกบานเขียนกวีดนตรีแผ่ว คมเนตรดาววาวประกายฉายวี่แวว แต่ก็แคล้วคลาดกันจนวันนี้ จำรอยยิ้มหวานใสไร้เดียงสา ติดตรึงตราอยู่ในหัวใจนี่ เคยซึ้งตาต่อตาเกินพาที ด้วยว่ามีความหมายจากสายตา ครั้นเวลาผ่านไปหัวใจแห้ง รักลมลมแล้งแล้งใช่แสร้งว่า สิ่งที่คิดเป็นเล่ห์กลเคลือบมนตรา มารยาเคล้าผสมกับลมลวง.
29 มิถุนายน 2545 22:47 น. - comment id 58231
หากลมลวงที่ว่าพาพัดผ่าน คงร้าวรานจิตเศร้าแสนหม่นหมอง ด้วยรักเราที่เคยคิดเฝ้าใฝ่ปอง กลับต้องหมองแรมร้างห่างจากกัน ผ่านล่วงเลยวันวัยอันใสหวาน รักอาจจางจืดบ้างตามวิถี แต่ความผูกพันมั่งคงก็ยังมี ช่วยรักนี้ยืนอยู่คู่กับใจ
1 กรกฎาคม 2545 05:27 น. - comment id 58300
ขอบคุณท่าน idaho ที่กรุณาขยายนิยามให้ รู้จักจุดจบ
2 กรกฎาคม 2545 08:13 น. - comment id 58459
เมื่อลมลวงพัดโชยมา ปล่อยเวลาพัดผ่านผัน เมื่อใจเราไม่อาจกั้น ลมลวงนั้นให้ผ่านไป
8 กรกฎาคม 2545 22:23 น. - comment id 59658
ท่านโคลอนครับ ขอบคุณมากครับ ที่ให้กำลังใจ กันหลายครั้งแล้ว