ลมลวง

พรระวี


	ผ่านล่วงเลยวันวัยอันใสหวาน
เคยเบิกบานเขียนกวีดนตรีแผ่ว
คมเนตรดาววาวประกายฉายวี่แวว
แต่ก็แคล้วคลาดกันจนวันนี้
จำรอยยิ้มหวานใสไร้เดียงสา
ติดตรึงตราอยู่ในหัวใจนี่
เคยซึ้งตาต่อตาเกินพาที
ด้วยว่ามีความหมายจากสายตา
ครั้นเวลาผ่านไปหัวใจแห้ง
รักลมลมแล้งแล้งใช่แสร้งว่า
สิ่งที่คิดเป็นเล่ห์กลเคลือบมนตรา
มารยาเคล้าผสมกับลมลวง.				
comments powered by Disqus
  • idaho

    29 มิถุนายน 2545 22:47 น. - comment id 58231

    หากลมลวงที่ว่าพาพัดผ่าน
    คงร้าวรานจิตเศร้าแสนหม่นหมอง
    ด้วยรักเราที่เคยคิดเฝ้าใฝ่ปอง
    กลับต้องหมองแรมร้างห่างจากกัน
    ผ่านล่วงเลยวันวัยอันใสหวาน
    รักอาจจางจืดบ้างตามวิถี
    แต่ความผูกพันมั่งคงก็ยังมี
    ช่วยรักนี้ยืนอยู่คู่กับใจ
    
  • พรระวี

    1 กรกฎาคม 2545 05:27 น. - comment id 58300

    ขอบคุณท่าน idaho ที่กรุณาขยายนิยามให้
    รู้จักจุดจบ
  • โคลอน

    2 กรกฎาคม 2545 08:13 น. - comment id 58459

    เมื่อลมลวงพัดโชยมา
    ปล่อยเวลาพัดผ่านผัน
    เมื่อใจเราไม่อาจกั้น
    ลมลวงนั้นให้ผ่านไป
  • พรระวี

    8 กรกฎาคม 2545 22:23 น. - comment id 59658

    ท่านโคลอนครับ ขอบคุณมากครับ ที่ให้กำลังใจ
    กันหลายครั้งแล้ว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน