แสงสายัณห์ใกล้ลับกับทิวเขา ทิ้งทอดเงาซีดจางกลางท้องทุ่ง จันทกะพ้อระรินกลิ่นจรุง อบร่ำคุ้งบ้านนาใกล้ราตรี กลีบสีขาวพราวพลิ้วลิ่วลมคว้าง คล้ายอ้างว้างหมองหม่นจนเหลือที่ อยู่ได้เพียงวันรุ่งของพรุ่งนี้ กลีบที่มีจะร่วงหมดรดแผ่นดิน จันทเจ้าเอยเคยอาบฉาบกลิ่นหวาน ย้อมวิญญาณให้ภักดิ์รักพื้นถิ่น เมื่อกลีบเจ้ากลับที่ธุลีดิน ยังไม่สิ้นสายเสน่ห์ทุกเวลา.
23 มิถุนายน 2545 22:21 น. - comment id 57320
จันทกะพ้อเป็นไม้ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นไม้ ที่ดอกหอมที่สุดในแผ่นดิน ผู้เขียนรักไม้พันธ์ นี้มากจนหลงไหล ค่าที่มันเป็นไม้พันธ์พื้นถิ่น จังหวัดสุราษฎร์ธานีบ้านเกิดของผู้เขียนเอง ออกดอกเป็นช่อหุ้มกิ่ง กลิ่นหอมหวานเหลือที่ จะพรรณา ขจรขจายไปนับเป็นกิโลเมตร จน มีคำกล่าวว่า ออกดอกครั้งหนึ่งของต้นหนึ่งจะ หอมไปทั้งตำบล
24 มิถุนายน 2545 07:54 น. - comment id 57345
จันทร์กะพ้อพ้อใจใครกันหนอ หลงให้รอให้รักแล้วพรากหนี จันทร์หอมเศร้าร้าวรักด้วยภักดี จันทร์ชีวีไยมาหมองต้องจากไกล จันทร์กระพ้อพ้อใจเธอนะที่รัก พ้อที่ภักดิ์ที่มั่นทำหวั่นไหว จันทร์กะพ้อพ้อเธอที่หัวใจ ฝากฤทัยไยทิ้งให้เพ้อพ้อลา.. หอมกลิ่นจันทร์กะพ้อหวานหยาดราตรีนี้ ฝากหอมคนดีริมแก้มยังห่วงหา รอจันทร์กะพ้อรอน้ำผึ้งหวานจากจันทรา รอวิวาห์จันทร์กะพ้อปลิดกลีบบางโปรยคำพร แล้วจะหยุดพ้อหยุดเพ้อในอ้อมแขน กอดแนบแน่นเพ้อบอกจันทร์ผ่านสิงขร จันทร์กะพ้อหอมแก้มเราเห่กล่อมนอน ขวัญออดอ้อนจันทร์กะพ้อพราวราวรับรู้รักยิ่งใหญ่ของสองเรา..ที่มั่นคง
24 มิถุนายน 2545 23:33 น. - comment id 57487
หอมกลิ่นเอยเคยฝันถึงวันพบ หากอยู่ใกล้มิได้หลบอยากเจอหน้า อยากกล่อมเห่ทะเลขวัญทุกวันมา ตราบโลกาหรือแผ่นดินมาสิ้นมนต์