รอคอย

เปลวปลายเทียน

โอ้นกเขา.....เคยขัน.....กระชั้นแจ้ว
เราโตแล้ว.....หาตักอุ่น.....หนุนไม่ได้
พอพบคน.....ที่เคยคุ้น.....อบอุ่นใจ
เขาก็ไม่.....ใยดี.....เท่าที่ควร
     โอ้นกเขา.....เคยขัน.....กระชั้นเสียง
ยินสำเนียง.....เสียงเสนาะ.....เพราะกำศรวญ
ถึงแม้เขา.....ไม่ใยดี.....เท่าที่ควร
ใจรัญจวน.....ส่งเสียงแจ้ว.....แว่วทุกวัน
     โอ้นกเขา.....เคยขัน.....กระชั้นจิต
เฝ้าครุ่นคิด.....ถึงเขา.....เศร้าโศกสัญ
ถึงแม้จะ.....ส่งเสียงแจ้ว.....แว่วทุกวัน
เขาคนนั้น.....ยังเมิน.....ห่างเหินไป
     โอ้นกเขา.....เคยขัน.....กระชั้นแจ้ว
หมดวี่แวว.....คืนกลับ.....ลับไปไหน
ถึงเขานั้น.....ยังเมิน.....ห่างเหินไป
ในจิตใจ.....นั้นยังรัก.....จักคอยเธอ
     
                                    เปลวปลายเทียน				
comments powered by Disqus
  • ละอองน้ำ

    22 มิถุนายน 2545 07:29 น. - comment id 57068

    เพราะและความหมายดีจัง
  • ละอองน้ำ

    22 มิถุนายน 2545 18:58 น. - comment id 57133

    ยิ่งอ่านยิ่งซึ้ง  T_T  ฮือๆๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน