รอยระทม ตัวนั่งนอนแต่ใจอยุ่ไหนหนอ ระทมท้อเคว้งคว้างอย่างเหลือเอ่ย เคยคิดฝันเอื้อมฟ้ามาชมเชย แต่ก็เลยล่วงวารมานานวัน อยากหมุนวันเวลาและอากาศ เติมรอยขาดริ้วงามของความฝัน ให้ท่วมใจเต็มปรี่ทุกวี่วัน ลบรอยอันปริร้าวเศร้าอาจินต์ ถึงบัดนี้ไฉนเรายังเหงาเงียบ หรือใจเพียบแปร้ทุกข์สุขหายสิ้น มัวหม่นหมองความหวังมาพังภิณฑ์ เฝ้าถวิลก่นหาใครที่ไกลตา.
พรระวี 17 มิ.ย. 2545 05:52 น. - ID 16779 
690
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
