ช่อดอกรักผลิในกลางใจฉัน ในวารวันสดชื่นของคืนก่อน ละอองฝนหล่นพรั่งหลั่งคำพร สายลมอ่อนพลิ้วพร่างอย่างเบาเบา รักผลิดอกออกช่อเป็นกอก้าน ค่อยแย้มบานกล่อมกมลคนเหงาเหงา บำเรอขวัญคนช้ำลำนำลำเนา ซับความเศร้าให้สร่างอย่างแกนแกน.
15 มิถุนายน 2545 21:46 น. - comment id 55781
ดอกรักแท้หรือว่าดอกรักเร่ มาหลอกเล่ห์?หลอกเล่นเช่นเกมผ่าน หรือหวังสนิทเสน่หาไปยาวนาน หรือหวังหวานลบอดีตเคยกรีดใจ... บอกได้ไหมเล่าคนดีที่อยากภักดิ์ หากทึกทักรักจริงใจหวามไหว รักแล้วช้ำ..ช้ำแล้วรัก..เบื่อนะยอดดวงใจ กลัวเสียใจ..ไม่รักใครอีกแล้วเคยสัญญา.. กำลังฟังเพลงไกลบ้านค่ะ...ขณะซาบซึ้งบทกวีนี้.. วิปโยคโศกใจเหมือนเมื่อไกลบ้าน ไกลสถานพักพิงยิ่งใจเหงา ห่างไกลหัวใจจำเศร้าเจ้าอยู่ดีฤาไฉน.. พลัดที่พิงที่พิงทิ้งที่พำนักใครที่รักพักพาจะอาศัย ........ อันรักกันอยู่ไกลถึงเหมือน สุดขอบฟ้าเหมือนชายคาเข้ามาเบียดดูเสียดสี.. อันชังกันนั้นใกล้สักองคุลีก็เหมือนมีแนวป่ามาปิดบัง... ............ ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่งขอน้องอย่าชังคนร้างแรมไกล.....
15 มิถุนายน 2545 23:00 น. - comment id 55802
ขอบคุณท่านขวัญทะเลเป็นอย่างยิ่ง ที่กรุณา ให้ความคิดเห็น
15 มิถุนายน 2545 23:22 น. - comment id 55804
๏ ปลูกต้นรักฟักตนจนขึ้นพุ่ม สร้างเป็นซุ้มสวยงามตามใจหมาย แต่ดอกล้มซมเซาราวเฉาตาย ฤๅโรคร้ายรุมเบียนจึงเปลี่ยนไป จากต้นรักฟักกมลคนอับโชค เป็นดอกโศกเศร้าจิตคิดไฉน ฤๅเคราะห์ซ้ำกรรมเข่นคนเข็ญใจ จงเปลี่ยวไร้รักร้างตราบวางชนม์ ๚ ๛ ===============================
16 มิถุนายน 2545 18:06 น. - comment id 55892
คารวะกราบกรานอาจารย์วฤก ด้วยสำนึกปลาบปลื้มจนลืมหลง ท่านเชี่ยวชาญอักษราภาษาผจง กวีไทยเราคงสถาพร.