อย่ายอมแพ้ - ไม่ไหวจริง ๆ

เชษฐภัทร วิสัยจร

อย่าท้อแท้นะคนดี
ยามนี้ที่ฝันหวั่นไหว
เบื้องหน้าหุบเหวร้อนเปลวไฟ
ฉันรู้....ฉันเข้าใจปรากฏการณ์
กระซิบแผ่วผ่านลมผิว
ฝากดอกไม้ปลิวละอองผ่าน
 ในพังทลายนั้นทรมาน
อย่ายอมเป็นอาหารของกาลเวลา 
สู้ใหม่นะคนดี
วาดฝันหลากสีปรารถนา
โลกนี้มีมากลีลา
สุข-ทุกข์ ผ่านมาแล้วผ่านไป
ฉันคิดกระซิบจากสายลม
พร่างพรมพฤกษ์พันธ์ทุกวันใหม่
ยามเธอท้อรันทดหมดแรงใจ
ดูสิ....ฉันพริวไหวดอกไม้บาน
โดย Tae
มันน่าท้อแท้ นะที่รัก
ใจประจักษ์รักนี้ ไม่สดใส
ลมร้อนกร่อนรัก ดั่งเปลวไฟ
ฉันรู้ เธอเข้าใจปรากฎการณ์
เสียงกระซิบลมผัดผ่านเหมือนไร้เสียง
ดอกไม้เรียง ไร้สี เหมือนดีซ่าน
รักร้าว รักไร้ ช่างทรมาน
ยิ่งนาน ยิ่งช้ำ น่าละอาย
ฉันสู้ไม่ไหวแล้วคนดี
ชีวิตนี้จะอยู่ไย ไร้จุดหมาย
ก็เกิดมา มันชั่วนัก ฉันอยากตาย
ไม่หมาย ไม่ขอเกิด มาเป็นคน
ขอบคุณ ที่อุตส่าห์ห่วงใย
แต่รู้ไว้ ว่าหัวใจ ฉับสับสน
มันเจ็บนัก รักร้าว สุดจะทน
สาละวน กับชีวิต ไร้วิญญาณ
เชษฐภัทร วิสัยจร				
comments powered by Disqus
  • Tawan

    14 มิถุนายน 2545 12:29 น. - comment id 55544

    อย่ามองว่าชีวิตโหดร้ายเลยนะ ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเองว่าจะมองยังไง ถ้ามองว่าโหดร้าย มันก็จะโหดร้ายยิ่งกว่าที่คิด แต่ถ้ามองในแง่ดี โลกนี้ก็ไม่มีอะไรทำร้ายเราได้ เชื่อสิ ^__^ 
  • คนที่แกส่งมาให้อ่านไง

    14 มิถุนายน 2545 12:35 น. - comment id 55546

    เหลือเชื่อว่า เชษฐภัทร จะแต่งได้ซึ้ง ขนาดนี้ ฮา...ฮา
  • ฝันหวาน

    15 มิถุนายน 2545 14:22 น. - comment id 55713

    ^&^
  • คุณน้าสอนที่ ม.อุบลฯ

    16 มิถุนายน 2545 03:49 น. - comment id 55833

    +_+
  • Kuroyuki

    16 พฤษภาคม 2546 11:58 น. - comment id 138564

    จะตายก็นึกถึงคนที่อยู่ข้างหลังบ้างนะ  ความตายคือของขวัญชิ้นสุดท้ายที่พระเจ้าจะมอบให้กับมนุษย์ พระเจ้าคงไม่อยากมอบให้ใครเร็วๆหรอก  
    
    
    ป.ล. สู้ๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน