อย่าท้อแท้นะคนดี ยามนี้ที่ฝันหวั่นไหว เบื้องหน้าหุบเหวร้อนเปลวไฟ ฉันรู้....ฉันเข้าใจปรากฏการณ์ กระซิบแผ่วผ่านลมผิว ฝากดอกไม้ปลิวละอองผ่าน ในพังทลายนั้นทรมาน อย่ายอมเป็นอาหารของกาลเวลา สู้ใหม่นะคนดี วาดฝันหลากสีปรารถนา โลกนี้มีมากลีลา สุข-ทุกข์ ผ่านมาแล้วผ่านไป ฉันคิดกระซิบจากสายลม พร่างพรมพฤกษ์พันธ์ทุกวันใหม่ ยามเธอท้อรันทดหมดแรงใจ ดูสิ....ฉันพริวไหวดอกไม้บาน โดย Tae มันน่าท้อแท้ นะที่รัก ใจประจักษ์รักนี้ ไม่สดใส ลมร้อนกร่อนรัก ดั่งเปลวไฟ ฉันรู้ เธอเข้าใจปรากฎการณ์ เสียงกระซิบลมผัดผ่านเหมือนไร้เสียง ดอกไม้เรียง ไร้สี เหมือนดีซ่าน รักร้าว รักไร้ ช่างทรมาน ยิ่งนาน ยิ่งช้ำ น่าละอาย ฉันสู้ไม่ไหวแล้วคนดี ชีวิตนี้จะอยู่ไย ไร้จุดหมาย ก็เกิดมา มันชั่วนัก ฉันอยากตาย ไม่หมาย ไม่ขอเกิด มาเป็นคน ขอบคุณ ที่อุตส่าห์ห่วงใย แต่รู้ไว้ ว่าหัวใจ ฉับสับสน มันเจ็บนัก รักร้าว สุดจะทน สาละวน กับชีวิต ไร้วิญญาณ เชษฐภัทร วิสัยจร
14 มิถุนายน 2545 12:29 น. - comment id 55544
อย่ามองว่าชีวิตโหดร้ายเลยนะ ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเองว่าจะมองยังไง ถ้ามองว่าโหดร้าย มันก็จะโหดร้ายยิ่งกว่าที่คิด แต่ถ้ามองในแง่ดี โลกนี้ก็ไม่มีอะไรทำร้ายเราได้ เชื่อสิ ^__^
14 มิถุนายน 2545 12:35 น. - comment id 55546
เหลือเชื่อว่า เชษฐภัทร จะแต่งได้ซึ้ง ขนาดนี้ ฮา...ฮา
15 มิถุนายน 2545 14:22 น. - comment id 55713
^&^
16 มิถุนายน 2545 03:49 น. - comment id 55833
+_+
16 พฤษภาคม 2546 11:58 น. - comment id 138564
จะตายก็นึกถึงคนที่อยู่ข้างหลังบ้างนะ ความตายคือของขวัญชิ้นสุดท้ายที่พระเจ้าจะมอบให้กับมนุษย์ พระเจ้าคงไม่อยากมอบให้ใครเร็วๆหรอก ป.ล. สู้ๆ