ฉันวันนี้

หยาดน้ำค้างพร่างใสดั่งใยแก้ว
ถักทอแนวพริ้วพรายรายรอบสรวง
นวลจันทราคืนเพ็ญดูเด่นดวง
เกร็ดฟ้าร่วงระยับตามาไรไร
คิดถึงทุ่งบ้านนาในคราก่อน
น้องหนุนนอนแนบสนิทเชยชิดใกล้
ชี้ชวนชมเวิ้งฟ้าอ่าอำไพ
สองดวงใจมาดมั่นคำสัญญา
ฝากแวมดาวพราวเด่นเป็นสักขี
จะไม่มีห่างเหเสน่หา
ฝากใยจันทร์สวยใสเต็มนัยน์ตา
ฝากฝั่งฟ้ารู้เห็นเป็นพยาน
สวรรค์เอย......คืนนี้ไม่มีแล้ว
ไร้วี่แววดวงตามาประสาน
มีหัวใจเหม่อและหม่นจนดักดาน
กับวิญญาณครองร่างเพียงลางเลือน.

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

พรระวี 10 มิ.ย. 2545 23:48 น. - ID 16518

729

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/16518 ที่มา: - , พรระวี

comments powered by Disqus

หว่ออ้ายหนี่

11 มิถุนายน 2545 02:25 น. - comment id 55092
```
อืม   เหงาดีครับ  ^-^
```
โคลอน

11 มิถุนายน 2545 07:11 น. - comment id 55110
```
ภาษาสวยกลอนเพราะ(o^___^o)
```
ผู้หญิงที่โลกลืม

11 มิถุนายน 2545 07:53 น. - comment id 55130
```
รักบทกวีของเธอที่สุดแล้วนะคนดี
```

พรระวี

11 มิถุนายน 2545 22:39 น. - comment id 55335

ขอบพระคุณทั้งสามท่าน
1.คุณหว่ออ้ายหนี่(ฉันรักเธอ) นามแฝงน่ารักเสีย
นี่กระไร เชิงกลอนก็เยี่ยม
2.คุณโคลอน เราต่างชมเชยกันบ่อยๆอยู่แล้ว
3.คุณผู้หญิงที่โลกลืม อาจลึกลับ แต่ผมจะไม่ลืม
เลือนเช่นกันครับ

+ comment แสดงความคิดเห็น