:::+:::บทเรียนแห่งน้ำตา:::+:::

.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

ท้องฟ้าถูกเติมเต็มด้วยเมฆฝน
หัวใจร้าวรนเจือปนอยู่กับความหม่นไหว
น้ำฟ้าพร่างพรมโปรยฝนลงพร่างพราย
น้ำตาหยดไหลร่วงรินใจ ร้าวลา
หัวใจถูกเติมเต็มด้วยความอ่อนแอ
เรื่องราวของคนแพ้เหลือเพียงบทเรียนที่สอนให้รู้ว่า
การไว้ใจใครมากเกินไปตลอดมา
อาจทำให้ชีวิตที่เคยกล้าต้องจมอยู่กับสายฝนแห่งน้ำตาตลอดไป				
comments powered by Disqus
  • แพรวา

    29 พฤษภาคม 2545 22:55 น. - comment id 52557

    เศร้า มากง่ะค่ะ เพราะด้วย 
    พี่ออน msn ไม่ได้ค่ะย่งเศร้าใหญ่เรยยง่า T_T
  • Jeminine

    29 พฤษภาคม 2545 23:12 น. - comment id 52564

    มากอดคอกันเศร้า ยามค่ำคืนนะ คู่นี้
  • mono

    29 พฤษภาคม 2545 23:59 น. - comment id 52575

    มาเศร้าด้วยคนจ้ะ เพราะทั้งคู่เลย
  • ข้าวปล้อง

    30 พฤษภาคม 2545 14:21 น. - comment id 52688

    ซึ้ง ฉุด ๆ เลยอ่ะ T-T
  • .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

    30 พฤษภาคม 2545 20:12 น. - comment id 52770

    คุงก๊ะ ทู๊กคน
    ^--^
  • tim

    31 พฤษภาคม 2545 00:41 น. - comment id 52882

    T.T
  • อามามิยะ

    31 พฤษภาคม 2545 15:24 น. - comment id 53031

    จุดจบแห่งความไว้ใจ  บ้างครั้งก็โหดร้ายนะ...
    
    เพราะดีจ๊ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน