พระอาทิตย์ยังคิดจะส่องแสง ทะเลแกล้งซัดฝั่งดั่งเรียกหา ช่างไม่รู้ผู้ใดใครโศกา เปรียบดังว่าโลกจะแตกแหลกลงไป เจ้านกน้อยกระจ้อยริดคิดส่งเสียง ดาวพราวเรียงเคียงนภาพร่าวิบไหว โลกจะดับยับย่อยแล้วกลอยใจ เธอรู้ไหมไยหยิบยื่นคืนรักมา ตื่นตอนเช้าเฝ้าสงสัยใจสับสน จำฝืนทนหนบนทางอย่างกังขา สรรพสิ่งทั้งมวลล้วนเป็นมา ดูเหมือนว่าตามวิถีที่ดำเนิน แม้ใจเต้นตามจังหวะจะยังเต้น ตารื้นเร้นร่องรอยคอยขัดเขิน เธอบอกลาลับไกลใจช้ำเกิน เหมือนโลกเดินสู่วันดับของกัปกัลป ..beautyangle ที่รักจ๋าอย่าเศร้าหงอยเหงานัก แม้คนรักผลักใสจากไกลห่าง โลกใบนี้ดีสดใสไม่จืดจาง มีหนทางให้ก้าวย่างไปกว้างไกล ตะวันแรงสาดแสงแข่งหยาดฝน ทะเลรนซัดมาหาฝั่งใหญ่ เหล่าปักษาพากันร้องก้องยอดไม้ เหนือพงไพรในราตรีมีดารา ธรรมชาติวาดให้นี้สวยดีแท้ ของขวัญแน่จากท้องฟ้าจรดภูผา มอบให้เธอเสมอมั่นทุกวันมา ปรารถนาให้เธอนั้นพลันมั่นใจ ให้เธอลืมรักเก่าเฝ้าคอยอยู่ เพื่อเธอรู้ลุกขึ้นสู้ต่อไปได้ ปลอบเสมอให้เธอนั้นเชื่อมั่นไว้ ไม่มีใครหรือสิ่งใดทำให้ตรม นกตะวัน
นกตะวัน 19 พ.ค. 2545 09:27 น. - ID 15326 
456
1
0
19 พฤษภาคม 2545 16:43 น. - comment id 50547
กำลังใจมากล้นจนคลายเศร้า คืนเชื่อมั่นดังเก่ากลับสมอง ค่อยค่อยคิดพินิจคำนำมาตรอง มัวร่ำร้องให้ช้ำใจทำไมกัน.... : )
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
