คนตาบอดเพราะรักมักเพราะหลง เพราะงุนงงกับรักแท้เกินแก้ไข จึงลุ่มหลงตามัวลืมตัวไป กลายเป็นความหมางใจใช่ความจริง อันรักแท้แน่จริงสิ่งหายาก ต้องลำบากกว่าจะเห็นเป็นอย่างยิ่ง ใช่แค่บอกว่ารัก....แล้วรักจริง ใช่แค่หลอกกลอกกลิ้ง....เสแสร้งทำ หากความรักทำให้มองไม่เห็น หากรักทำให้ลำเค็ญเป็นแต่ช้ำ หากรักจริงคือสิ่งที่มืดดำ นั่นคือรัก...ถูกปรักปรำเพราะคำคน อย่ากล่าวร้ายความรักอย่างมักง่าย รักไม่จริงมีมากมายอยู่ทุกหน แต่รักแท้เพียงหนึ่งในใจบางคน กลับถูกดูถูกเสียจนน่าเห็นใจ ความรักที่จริงแท้จะไม่ผิด และไม่อาจคร่าชีวิตซักคนได้ เพราะรักแท้จะดูแลทุกดวงใจ รักนั้นทำให้ตาใส....รู้ความจริง คนที่อกหัก คนที่ชอกช้ำ คนที่โทษนู่นโทษนี่ มันเป็นเพราะหลง รักกับหลงไม่เหมือนกันเด้อคั่บ
15 พฤษภาคม 2545 15:01 น. - comment id 49782
เง้ย อ่าาาา ^-^ แป่ววว เข้าใจแล้วครับผม อ่ะ ^-^
15 พฤษภาคม 2545 16:01 น. - comment id 49799
ชอบอ่ะ ชอบค่ะ ตรงใจดีจังเลย //มั๊กหลายเด้อ //
15 พฤษภาคม 2545 19:58 น. - comment id 49824
จริงเปล่าเนี่ยตาใสที่ว่านี่ (ตาบอดตาใสอ่ะเปล่าเอ่ย)
16 พฤษภาคม 2545 00:13 น. - comment id 49947
จะไปโทษความรักอย่างเดวก็คงไม่ได้เนอะ ต้องโทษตัวเองมากกว่า
16 พฤษภาคม 2545 01:36 น. - comment id 50004
ความรัก... มันก้ออยู่เฉยๆ ของมัน มีแต่คนเดินเข้าไปหา...
16 พฤษภาคม 2545 09:50 น. - comment id 50049
อืมเราก็ว่างั้น ความรักมันดีในตัวของมันเองนะ ใครอย่าปรักปรำความรักซิ ถ้าเธอคิดจะเลือกความชอกช้ำ แทนที่จะเปรียบรักนี้ให้นิรันดร์ ความผกผันมันมักเป็นเช่นนี้เอง