แม้อ้างว้างห่างเขา

นกตะวัน


แม้อ้างว้างห่างเขาจนเหงามาก
แต่คงยากหากจะฟื้นวันคืนกลับ
เขาคงไปไกลแล้วลาไปลับ
คงไม่กลับคืนมาอย่าได้ฝัน
แม้จะรอง้อเขาเช้าถึงค่ำ
นั่งพรอดพร่ำรำพันไปจนใจหวั่น
ใครเขารู้คงหัวเราะพูดเยาะกัน
เลิกใฝ่ฝันไม่มีวันเขาจะมา				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน