ดาวเอยขอไอให้ใจอุ่น... ลมอย่าเพิ่งพัดหนุนให้ใจหนาว วอนจันทร์วานด้วยช่วยบอกดาว ลมจะหอบรักร้าวไปฝากวาง
13 พฤษภาคม 2545 14:51 น. - comment id 49167
เป็นดาวก็คงหนักใจเนาะ มันเป็นเถ้าอนูของเศษฝุ่นอวกาศที่ถูกแรงอัดรวมกันเป็นก้อนกลม ไม่มีสิ่งมีชีวิตปรากฏบนนั้น ไม่รู้ว่ามันจะไปบอกอะไรใครได้หรือเปล่า แม้แต่ให้ไปบอกป้าข้างบ้านไม่ให้ด่าลูกเสียงดังก็ยังไปไม่ได้เลย
13 พฤษภาคม 2545 15:27 น. - comment id 49191
ดาวเอยขอที่อุ่นให้ใจเอิบ ลมอีกอย่าเริ่มกระพือขวาง เจ้าจันทร์จร อย่ารีบจาง ส่องสว่างกลางหัวใจ อบอุ่น สว่าง สงบ ขอดาวที่ฉันพบ อย่าหวั่นไหว จะมีบ้างหนาวเหน็บเจ็บใจ ไม่ตลอดไปหรอก! ขอบอกดาว ดาวเอยขอไอให้ใจอุ่น... ลมอย่าเพิ่งพัดหมุนให้ยิ่งหนาว วอนจันทร์ด้วย ช่วยเป็นเพื่อนดาว อย่าให้เพียงรักร้าว...ทำลายเธอ
13 พฤษภาคม 2545 19:07 น. - comment id 49270
ฝากลมพัดไปให้ไกลถึงปลายฟ้า ฝากบอกถึงคนห่างตา...ว่าคิดถึง ฝากแสงดาวกลางแสนเดือน..ยังคนึง ฝากความรักส่งไปถึง..คนแสนไกล อยากให้ความคิดถึงฝากไปพร้อมกับสายลมแสงดาวได้จริงๆ
13 พฤษภาคม 2545 20:57 น. - comment id 49298
I love your poem so much. It is so concise, but it is meaningful. I might try to write a poem to reponse to your poem later.
14 พฤษภาคม 2545 10:40 น. - comment id 49412
ทำไมถึงต้องบอกรักร้าวไปฝากด้วยล่ะ ฝากรักที่มีแต่ความจริงใจไปให้ทั้งดวงที่มีได้ไหมเอ่ย......
14 พฤษภาคม 2545 17:13 น. - comment id 49520
ขอให้หอบไปให้ถึงนะคะ