นั่งสงบซบหน้าดั่งลาร้าง
เนื้อแนบนางหว่างอกกลับหมกไหม้
โรครุมเร้าเหงาจิตเจ็บพิษใจ
แต่เยื่อใยไฟรักยังภักดี
เคยร่วมเรียงเคียงคู่เชิดชูชื่น
หวานใดอื่นหมื่นแสนฤๅแทนที่
ยังซาบซึ้งตรึงตราทุกนาที
จวบชีวีของฉัน...นับวันจร
ทั้งขาแข้งแข็งชาไม่น่าจับ
ยากขยับยันกายกอดก่ายหมอน
นอนติดเตียงเสียงเส่าใจร้าวรอน
พิษผ่าวร้อนหลอนจิตจวนปลิดปลง
มะเร็งร้ายขยายกินจนสิ้นไส้
ฤทธิ์อาลัยไล่รุมยิ่งลุ่มหลง
อัลไซเมอร์เหม่อจิตคิดพะวง
ลืมมิลงคงค้างมิจางจำ
ไข้ติดเชื้อเหลือแบกเข้าแทรกซ้อน
ไข้รักร้อนรุมเร้าเผากระหน่ำ
หึงแหนหวงทรวงเก่าเศร้าระกำ
เห็นภาพซ้ำเธอเคียงร่วมเรียงใคร
มือตะกายป่ายคว้าแค่อากาศ
จวนชีพขาดบาดจิตคิดหวั่นไหว
โอ พิษรักปักทรวงห่วงบ่วงใจ
ดิน น้ำ ไฟ ลมสะดุดฤๅหยุดรัก