เรือเคว้งวังเวงใจ

Arm

ลอยล่องลอยเรือน้อยลอยลำเดี่ยว
ลอยเปล่าเปลี่ยวเดียวดายชมทรายขาว
คลื่นกระแทกแบกคลื่นอายหมื่นดาว
โคลงเคลงราวร้าวเพชรเก็จระเมียร
กระเพื่อมน้ำน้ำกระเฉาะกระเฉาะฉาน แผ่นกระดานแตกสะบั้นกระสันเสี้ย ค่อยค่อยจมจ่อมน้ำน้ำวนเวียน ดาษเดียรเศษไม้คล้ายเศษใจ
ทั้งหางเสือกราบแคมเคียงสมอ เพราะจมจ่อพื้นเพทะเลใหญ่ ปะการังซังซากรากดอกไม้ ถูกทับให้วายวอดตลอดกาล
แสงอาทิตย์ยามเช้าเข้าไม่ถึง คงประหนึ่งโลกาอวสาน เหมือนคนเศร้าเหงาทรวงทั้งดวงมาน คงระรานความรู้สึกจนสึกไป
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน