สุดห่วง

Parinya

จะต้องพรากจากเธอไม่เจอหน้า
จะนิทราหลับใหลอย่างไรหนอ
นึกถึงคนอยู่หลังนั่งหน้าจอ
จะเหี่ยวห่อลำพังหลังเที่ยงคืน
จะมีใครเขียนกลอนให้นอนยิ้ม
ใครจะพิมพ์ถ้อยคำทำให้ชื่น
เคยให้เลิฟทุกครั้งอย่างยั่งยืน
จะมีไหมใครอื่นยื่นให้แทน
เธอจะยอมใกล้ชิดสนิทไหม
แม้บอกกับใครใครไม่หวงแหน
ก็เพียงตอบคำถามไปตามแกน
ทั้งที่แสนสุดห่วงช่วงไม่เจอ
ถ้าหากมีคืนใดหัวใจเหงา
คงจะเฝ้าออกปากฝากฉางเอ๋อ*
ให้มาช่วยเยี่ยมเยือนเป็นเพื่อนเธอ
ให้เสมอเหมือนคืนค่ำธรรมดา
จะออกปากขอร้องกับท้องทุ่ง
ให้ช่วยปรุงเพลงสดใสแคนใบหญ้า
กล่อมให้เธอหลับสนิทยามนิทรา
เหมือนเวลาที่เราอยู่คอยดูแล
อยากให้เธอสดใสใจผ่องแผ้ว
ให้ความสุขอย่างที่แล้วยังแน่วแน่
ยามนั่งอยู่หน้าจออย่างอแง
ขอเพียงแค่ข้อความถามข่าวคราว
* เทพธิดาแห่งดวงจันทร์
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน