เหนือเพชรพลอยร้อยล้านประมาณค่า
หากอุรารื่นเริงบันเทิงขวัญ
สุขฤทัยไหนเยี่ยมหาเทียมทัน
ดุจสวรรค์บนดินยามยินยล
ใครหนอช่างประดิษฐ์คำ "คิดฮอด"
มิดับมอดโชนแสงทุกแห่งหน
ความคิดถึงซึ้งใจต่อใครคน
ว่ายเวียนวนว้าวุ่นอบอุ่นไอ
เกรงแต่อุ่นไอควันลอยฝันค้าง
ยามเริดร้างห่างกันย่อมหวั่นไหว
เสน่หาอาวรณ์คงอ่่อนใจ
ย่อมอาลัยไออุ่นเคยจุนเจือ
แม้แค่พียงรู้สึกความนึกคิด
แต่สะกิดใจคนเอ่อล้นเหลือ
ราวลงลึกล่องลับไปกับเรือ
อุ่นไอเอื้อเกื้อก่อล้อลมจินต์
เป็นพลังกังหันปั่นจริต
ท่องทั่วทิศเที่ยวชมสมถวิล
มิตรภาพซาบซึ้งตรึงชีวิน
มิลืมสิ้นยินลึก...คนนึกรัก