ภาพรัก

กันนาเทวี

โอ้รักเอยเคยไหมสมใจบ้าง
บนเส้นทางว่างเปล่าสุดเศร้าแสน
ต้นไม้สวยดอกไม้งามท่ามดินแดน
ฟ้าเมืองแมนใสสว่างงามพร่างพราย

มีใครหนึ่งเดินเข้ามาในใจ
ห่างแสนไกลคิดถึงคะนึงหาย
เสกสรรคำพร่ำฝันพรรณราย
แต่เป้าหมายสวนทางอย่างสิ้นเชิง

หมดเวลาจบบทเพลงบรรเลงแว่ว
หายใจแผ่วหมดแรงเคยหลงเหลิง
หมดสิ้นคำใดใดอย่างไร้เชิง
ความยุ่งเหยิงป่วนใจไม่รู้ทาง

รู้รู้อยู่แต่ใจไม่ยอมรับ
ต้องมนต์กลับจำไกลผลักใจห่าง
เสียงเงียบงันราตรีนี้อำพราง
รอรุ่งสางฟ้าใสใจหม่นมัว

ภาพอดีตกรีดรอยคอยทาบทับ
เหมือนดังกับฝังรูปไว้ในห้ว
จะลบเลือนปวดใจไหวระรัว
เตือนรักตัวรักตนทนฝืนใจ

รุ่งทิวาจวบราตรีช่างยาวนัก
ศรพิษปักอับจนหนทางไฉน
เหมือนโลกใกล้แตกดับลับลาไป
หมดแรงใจคิดหวนทวนความจริง

คนคนนั้นก้าวไปจากใจแล้ว
เหลือแต่แนวปวดช้ำระกำยิ่ง
ไม่กล่าวโทษใครหนึ่งเคยพึ่งพิง
ปล่อยใจนิ่งสงบพักเก็บรักวาง...				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน