เริ่มรักร้อยถ้อยถักสร้อยรักร้อย
ด้วยทิพย์ถ้อยอ่อยเหยื่อหวานเหลือหวาน
คงคมคำค่อยค่อยข่มอ้อยตาล
กลายเป็นชานอ้อยชืดรสจืดจาง
ทุกวลีที่ร้อยสร้อยพิเศษ
อาจซ่อนเลศซ่อนนัยใดมาบ้าง
เพียงประพายประพิมพอชิมลาง
เพื่อจะวางเงื่อนงำด้วยคำกลอน
ระมัดระวังหัวใจในยามอ่าน
เกรงติดหวานเร็วไปเพราะใจอ่อน
หลงลุ่มหลงรสชาติอาจร้าวรอน
จนยากถอนตัวตนจากมนตรา
ราวมิเคยเอ่ยคำทำนองฝัน
เพ้อรำพันปั้นกลอนมาก่อนหน้า
สวมสร้อยให้ใครบ้างหว่างมรรคา
เหลือใจมาร้อยรัก...สักเท่าไร
สร้อยรักร้อยน้อยรักมักโหรงเหรง
สวมโตงเตงเกรงยามคนถามไถ่
หากรักที่ถักร้อยน้อยเกินไป
คนจะเย้ยไยไพว่าไม่งาม
อยากจะรับสร้อยรักเสียนักหนา
แต่ปัญหาทั้งผองเกินมองข้าม
หากเธอยังตั้งหน้า...พยายาม
วันสร้อยงามพร้อมสรรพ...รับจริงจริง