ร้องไห้ใส่กวี

อักษรา เรียงถ้อย ร้อยความคิด ฝากสะกิด ถึงนาง ผู้ห่างหาย เคยต่อกลอน หอบรัก มาทักทาย... ปล่อยพี่ชาย อกสั่น กลั่นกวี หรือเจ้าหลง ดงดอน อักษรอื่น แม่ขวัญยืน จึงเมิน เดินหลบหนี บนลานฝัน ถักทอ ก่อวลี ไม่เห็นมี หยอกเล่น เหมือนเช่นเลย ครั้งส่งใจ แนบกานท์ ร่วมขานขับ ไมตรีรับ เนื้อคำ นำเปิดเผย มธุรส อบอุ่น คนคุ้นเคย กลับเมินเฉย ปิดฉาก ถอยจากไกล ฤดีเศร้า ร้าวจิต จะคิดเขียน ช้ำวนเวียน อารมณ์ ระทมไหว สายน้ำตา รินร่วง อาบดวงใจ เป็นความนัย หยดหมึก จารึกมา มิตรภาพ ลานฝัน สะบั้นแล้ว สิ้นวี่แวว เพื่อนกลอน ย้อนคืนหา ร่ายรำพัน โดดเดี่ยว เปลี่ยวอุรา คงหมดค่า ร้องไห้ ใส่กวี ....................................... ไผ่ลู่ลม ภาพจากเมืองอิสุมิ จังหวัดชิบะ เจแปน