หัวใจรินร่ำร้องฟ้องสิงขร ดั่งคนจรจากดินถิ่นอาศัย ตะวันย่ำสนธยาขอบฟ้าไกล น้ำตาไหลขมขื่นสะอื้นตาม ...
เสียงไผ่ครวญเสียดกอล้อเล่นลม อกตรอมตรมหลายหลากมากคำถาม คำตอบเดียวเพียงรู้อยู่ทุกยาม คือสงครามความเหงาเข้าทักทาย สุรีย์ศรีร่วงโรยโปรยความมืด ดารายืดบรรเจิดขึ้นเฉิดฉาย เจ้าหิ่งห้อยเร่งรุดจุดประกาย แต่ความหมายตระหนกในอกเรา เสียงกล่อมเห่หริ่งหรีดเจ้ากรีดปีก พาหลบหลีกผ่อนคลายบ้างหายเหงา เพียงชั่วครู่ที่จิตคิดบรรเทา อารมณ์เศร้าหมองหม่นก็วนมา แสงดาวน้อยระยิบกระพริบถี่ ฝากใจนี้ที่จรร่อนเร่หา หากวันพรุ่งรุ่งตื่นขึ้นอีกครา ปรารถนา...รอยยิ้ม...ที่พริ้มพราย
ไผ่ลู่ลม
3196
4
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
