เหงา หนาว

กันนาเทวี

ใต้ฟ้าพราวดาวพร่างกระจ่างฟ้า
ก่อนนิทราแสนเหงาเศร้าจริงหนอ
คิดถึงคนเคยใกล้ได้พะนอ
ยังเฝ้ารอเฝ้าฝันทุกวันคืน

คิดถึงกันบ้างไหมใจผวา
อยากพูดจาเห็นหน้าพาใจชื่น
อยู่ที่นี่หนาวจนทนกล้ำกลืน
ลืมตาตื่นภาพฝันนั้นยังจำ

ยามฟ้าครวญฝนมาพาใจป่วน
หัวใจครวญหนาวอุราฟ้าชุ่มฉ่ำ
ได้แต่รอเรียงถ้อยร้อยลำนำ
วอนเว้าคำฝากไปใจคนคอย

หนาวจับจิตคิดหวังรอฟังหา
ส่งข่าวมาถึงบ้างช่างเหงาหงอย
คนทางนี้หวั่นรักจักเลื่อนลอย
ตะวันคล้อยลับทิวเขาสุดเศร้าใจ
หนาว...เหลือเกินคนดีสุดที่รัก หัวใจปักรักเธอมั่นไม่หวั่นไหว ยามลาไกลรอเธอเพัอเพลงไพร ส่งรักไปออดอ้อนวอนตามลม ใต้ฟ้าพราวดาวลอยคล้อยลงต่ำ น้ำค้างพรำเยือนหล้าพาขื่นขม ร้อยคำรักเรียงถ้อยคอยชื่นชม หวังสุขสมสองเราคงเข้าใจ
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน