และแล้วน้ำตาแห่งความอ่อนไหว ก็ย่ำเท้าทิ้งตัวเป็นสายบนใบหน้า ลบความเข้มแข็งสุดท้ายที่ฉันมีชั่วพริบตา มันเป็นเกมส์แห่งความปวดปร่า ที่สั่นคลอนน้ำตา จนท่วมใจ หมากตัวหนึ่ง .. . บนกระดานแห่งความอ้างว้าง ร่ำไห้กับการถูกทิ้งขว้าง . .. อย่างหวั่นไหว ช่วยตอบโจทย์ให้กระจ่างสักนิด ความจริงแล้วฉันทำผิดเรื่องใด จึงถูกพันธนาการความเหงาไว้ .. . เข่นฆ่ากัน หรือว่าที่แท้ ~ ฉันเป็น แค่ คน ไม่เคยถูกรัก คนแสนดีอย่างเธอ จึงไม่อาจจมปลัก . .. เดินร่วมฝัน ไม่มีสิทธิ์ .. เลือกเอาความรักทั้งชีวิตไปผูกพัน ควรต้องยอมรับคำพิพากษาลงทัณฑ์ .. . ด้วยความเต็มใจ ฉันยอมจำนนแล้วล่ะ . .. ที่รัก ช่วยอยู่ปลอบโยนอีกสักพัก ~ แล้วค่อยแยกย้ายได้ไหม? แลกกับรอยยิ้มของคนตรงหน้าที่กำลังหมดไป พร้อมกับการมาเยือนของความเสียใจ . .. ชั่วนิรันดร์
ลูกหว้า 25 มี.ค. 2556 14:19 น. - ID 146814 
2357
0
0
25 มีนาคม 2556 15:30 น. - comment id 1257043
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
