แอบรักสมัครสมร เขียนกาพย์กลอนอ้อนรำพัน สาวเวียงเชียงแสนนั้น หันเห็นหน้ามาในรถ งามพักตร์เจ้าผ่องพริ้ง รักเจ้าจริงจิตจับจด ต่ำต้อยด้อยทรัพย์ยศ จึงต้องงดอดออมใจ มณีวรรณฉันสืบแล้ว เจ้าดวงแก้วอยู่แถวไหน จักด้นค้นหาไป ในเชียงแสนแดนคนงาม เทียวไปในทุกที่ ในบุรีมีเขตคาม ถึงไหนได้ไถ่ถาม ไม่ได้ความสิ้นทั้งปวง จึงเที่ยวถิ่นเชียงแสน เป็นดินแดนดังแมนสรวง ชาวชนคนทั้งปวง ทรวงโสมนัสพระรัตน์ตรัย พระธาตุจอมกิตติ เป็นสิริเลิศวิไล งามตาพาเพลินใจ ใครเที่ยวชมก้มนมัสการ แลโขงลำโค้งขด ยังปรากฏยศยืนนาน เห็นเรือล่องสำราญ ย่านไทยลาวทุกเช้าเย็น แม่ค้าหาอาหาร มาบริการล้วนรถเข็น ริมโขงยามเย็นเย็น เห็นคนนั่งสั่งซื้อกิน มีมากหลากหลายร้าน ขายมานานเป็นอาจิณ หญิงชายจ่ายออมสิน กินต้มย่างอย่างโอชา เรือจีนจอดเรียงลำ เขาขนนำสินค้ามา ค้าขายได้ราคา พากกันรวยด้วยกำไร พิพิธภัณฑ์ฉันเดินดู ได้เรียนรู้หลากหลายนัย ตำนานท่านเล่าไข ทำให้รักศักดิ์เชียงแสน ทัศนาวัดป่าสัก เงื่อนงามนักในดินแดน เจดีย์มีแบบแปลน แผนลวดลายพริ้งพรายงาม เชียงแสนวิทยาคม ครูอบรมศิษย์เรืองราม มัธยมหนึ่งสองสาม สี่ห้าหกตกหนุ่มสาว นักเรียนเพียรศึกษา มีวิทยายศยงยาว อนาคตจรดฟ้าดาว ก้าวไปหน้าพัฒนาไทย เดินเล่นเห็นกำแพง เป็นอิฐแดงยืดยาวไกล ออกตกและเหนือใต้ มีหมู่ไม้ให้เงาเย็น ชมตลาดกาดงายแลง ของถูกแพงแจ้งให้เห็น คนสนุกทุกเช้าเย็น เล่นซื้อขายไม่วายวัน ตามหาถึงท่ารถ ไม่ปรากฏมณีวรรณ เชียงแสนแสนสุขสันต์ แต่ฉันโศกโรครักนาง จึงลาขึ้นบนรถ ถึงกำหนดการเดินทาง จำลานิราศร้าง บางทีหน้ามาอีกเอย ฯ
ปติ ตันขุนทด 10 ม.ค. 2556 13:07 น. - ID 146455 
3337
1
0
10 มกราคม 2556 15:38 น. - comment id 1253512
คราวหน้านะคะมาอีกที เจอแน่เลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
